Skonsultować ma dwa zasadnicze znaczenia i związane z nimi schematy składniowe:

1) ‘zasięgnąć czyjejś rady w jakiejś sprawie’:

a) rzeczownik osobowy + skonsultować + CO + z KIM, np.

• Internista skonsultował przypadek z innym specjalistą.
• Przedsiębiorca skonsultował sprawę z radcą prawnym.

b) COŚ + skonsultowano (tzw. bezosobnik) + z KIMŚ/CZYMŚ (w zn. ciała zbiorowego), np.

• Decyzji nie skonsultowano z samorządem lokalnym.
• Sprawę skonsultowano z Akademią Języka Baskijskiego.
• Treści oraz grafikę skonsultowano z ekspertami w zakresie chorób zakaźnych.
• Propozycję skonsultowano z członkami zarządu.

c) COŚ + zostało skonsultowane (imiesłów przymiotnikowy bierny) + z KIMŚ/CZYMŚ (w zn. ciała zbiorowego), np.

• Artykuł został skonsultowany z ekspertem merytorycznym.
• Wzór został skonsultowany z lekarzami.
• Termin został skonsultowany z przedstawicielami jednostek samorządu terytorialnego.
• Projekt ustawy został skonsultowany z Komisją Europejską.
• Projekt przyłbicy został skonsultowany z czeskim Ministerstwem Zdrowia.

d) KTOŚ/COŚ + został skonsultowany + przez KOGOŚ/COŚ (w zn. ciała zbiorowego), np.

• Planowana zmiana nie została skonsultowana przez MNiSW.
• Mapa została skonsultowana przez przewodników z krakowskiego Studenckiego Koła Przewodników Górskich.
• Suczka została skonsultowana przez kilku weterynarzy specjalistów.
• Pacjentka została skonsultowana przez lekarza okulistę.
• Chory został skonsultowany przez gastroenterologa.

2. ‘udzielić porady’:

rzeczownik osobowy + skonsultować + KOGO/CO, np.

• Profesor osobiście skonsultuje małą pacjentkę.
• Sygnatariusze nowego paktu spotkają się i skonsultują swe stanowiska.

Jak pokazuje powyższa analiza, żaden ze schematów przywołanych w pytaniu nie odpowiada aprobowanym wzorcom składniowym.