spotters albo spoters
Dzień dobry, spotkałem się z pewnym dylematem związanym z zapisem słowa „spotters” w odniesieniu do policjanta, bowiem w publikacjach do 2022 roku występowała tylko jedna forma zapisu tego wyrazu przez dwa "t". Jednak w 2022 ukazało się Zarządzenie nr 60 Komendanta Głównego Policji z dnia 7 kwietnia 2022 r. (…), w którym w § 1. pojawia po raz pierwszy słowo „spoters" z jednym "t”, a kolejnym dokumentem jest Decyzja nr 337 KGP z 2022 r.
W związku z tym czy w jednej publikacji dopuszczalne byłoby stosowanie dwóch odmiennych form zapisu tego wyrazu, czy należałoby przyjąć nowy zapis do wszystkich, czy może jednak spolszczenie tego wyrazu nie powinno mieć miejsca?
Redukcja podwojonych spółgłosek – w tym wypadku tt – to bardzo częsty proces podczas adaptacji pisowniowej anglicyzmów na polskim gruncie (por. też np. ang. globe-trotter → pol. globtroter). Przejście formy spotters w spoters (w zn. ‘policjant odpowiedzialny za monitorowanie środowiska kibiców oraz wszelkie działania na rzecz kulturalnego kibicowania’) jest najpewniej przejawem takiej polonizacji pisowni. W chwili obecnej należy dopuścić obie pisownie – oryginalną i spolszczoną – jako oboczne. W jednej publikacji należy się posługiwać zasadniczo jedną z nich. Jeśli decydujemy się na formę spolszczoną, a cytujemy bezpośrednio starsze dokumenty, w których występuje forma oryginalna, to oczywiście w przytoczeniu zachowujemy tę oryginalną formę. Warto jednak dodać dopisek lub przypis, w którym wyjaśnimy czytelnikowi, że w tekście odautorskim posługujemy się wyłącznie formą o spolszczonej ortografii, a forma oryginalna jest zachowana tylko w cytatach.
