Mogę podać przykład, w którym „uciekło” o, mianowicie Eurazja (nie Euroazja), z niemieckiego Eurasien. Nasuwa się przypuszczenie, że i stereobiektyw nie powstał na gruncie języka polskiego, lecz został przyswojony z któregoś z języków obcych. Niestety, trop niemiecki tym razem zawodzi. Słownik Doroszewskiego ma hasło stereobiektyw w tomie suplementowym, ale nie wskazuje źródła (nie ma w nim ani przykładu, ani etymologii). Gdyby stereobiektyw był słowem czysto słownikowym, poza słownikami nie używanym, można by pomyśleć, że Doroszewski zarejestrował postać błędną, którą następne słowniki powieliły. Tak jednak nie jest, na razie więc nie jestem w stanie zaproponować nic prócz domysłów.