Zgadzam się z Panem i chętnie bym pisał super-walkie-talkie, ale reguły ortograficzne nie pozwalają. Owszem, możemy napisać np. super-Europejczyk, ponieważ drugi człon tego złożenia, gdy występuje samodzielnie, pisany jest wielką literą. Gdy jednak drugi człon złożonego rzeczownika sam jest złożeniem i jest pisany z łącznikiem, to zasady ortografii nie przewidują, aby pierwszy człon, w zasadzie mający łączną pisownię (jak super-) mógł być wyjątkowo pisany rozdzielnie.
Można bronić pisowni super-walkie-talkie nie tylko tym, że jest bardziej czytelna, ale i tym, że stanowi analogon wobec pisowni przymiotników złożonych. Te ostatnie piszemy z łącznikiem, gdy składają się z dwóch członów równorzędnych (np. biało-czerwony), a łącznie, gdy składają się z członów nierównorzędnych (np. jasnoniebieski). Gdy jednak przymiotnik składa się z trzech członów, wówczas piszemy go łącznie, nie bacząc na ich wzajemny stosunek (np. staro-cerkiewno-słowiański).