szwedzkie problemy
W związku z poprawkami redaktora w przetłumaczonej przeze mnie książce nasunęło mi się kilka pytań.
1. Czy szwedzkie nazwy takie jak Farsta, Marsta należy odmieniać? Należy pisać w Farście czy w Farsta?
2. Zdania typu „Karl był dużą niezdarą” pani redaktor poprawiała mi konsekwentnie na „Karl to duża niezdara”. Czy moje zdanie było niepoprawne lub złe stylistycznie (jest to opis jednego z bohaterów)?
Magdalena L.
27.05.2011
27.05.2011
Szanowni Państwo!W związku z poprawkami redaktora w przetłumaczonej przeze mnie książce nasunęło mi się kilka pytań.
1. Czy szwedzkie nazwy takie jak Farsta, Marsta należy odmieniać? Należy pisać w Farście czy w Farsta?
2. Zdania typu „Karl był dużą niezdarą” pani redaktor poprawiała mi konsekwentnie na „Karl to duża niezdara”. Czy moje zdanie było niepoprawne lub złe stylistycznie (jest to opis jednego z bohaterów)?
Magdalena L.
1) Nazwy takie koniecznie należy odmieniać, trzeba pisać do Farsty, Marsty itd.
2) Problem polega na rodzaju gramatycznym wyrazu niezdara. Wyjaśniam więc, że wyraz ten występuje w rodzaju męskim lub żeńskim. Jeśli odnosi się do mężczyzny, może być użyty w formie żeńskiej jak w podanym przykładzie, jest to jednak sposób wyrażania oceny mocno negatywnej. Mogłoby być też „Karl był dużym niezdarą”, co byłoby łagodniejszym sposobem wyrażenia tej treści.
Pani zdanie było poprawne, ale trudne gramatycznie i mało czytelne. W zdaniu „Karl to duża niezdara” unikamy tych trudności. Wybór w tym wypadku ma charakter stylistyczny.
2) Problem polega na rodzaju gramatycznym wyrazu niezdara. Wyjaśniam więc, że wyraz ten występuje w rodzaju męskim lub żeńskim. Jeśli odnosi się do mężczyzny, może być użyty w formie żeńskiej jak w podanym przykładzie, jest to jednak sposób wyrażania oceny mocno negatywnej. Mogłoby być też „Karl był dużym niezdarą”, co byłoby łagodniejszym sposobem wyrażenia tej treści.
Pani zdanie było poprawne, ale trudne gramatycznie i mało czytelne. W zdaniu „Karl to duża niezdara” unikamy tych trudności. Wybór w tym wypadku ma charakter stylistyczny.
Jan Grzenia
