Talenta to albo przestarzały, nacechowany książkowością, a czasem ironiczny wariant mianownika lm talenty (np. „Swoje talenta w pełni rozwinęła na uniwersytecie nowojorskim (…)”, CKM), albo dopełniacz (fakultatywnie chyba też biernik) lp rzeczownika talent o znaczeniu 'starożytna jednostka wagowo-monetarna'. Gdy mowa o osobie utalentowanej, dopełniacz brzmi talentu, np. „On jest jak jedna wielka biegająca i dryblująca sensacja. Jak żyję, nie widziałem takiego talentu. Jest lepszy nawet od Maradony” (Gazeta Wyborcza).