W pytaniu pojawia się kilka nazwisk i imion podanych w formie zgodnej z zasadami transkrypcji. Mimo to wcale nie jest oczywiste, jak je zapisywać i czy – jak sugeruje pytanie – należy je zapisywać podobnie. Przyjął Pan bowiem, że w tym zakresie obowiązują ściśle określone zasady. Takich niestety nie ma. Nawet gdy jakieś reguły zostały opisane w polskiej normie (w wypadku zapisów cyrylickich dotyczy to tylko transliteracji, nie transkrypcji), nie ma obowiązku ich respektowania. Wprawdzie słowniki ortograficzne PWN podają zasady ustalania form spolszczonych, jednak stanowią one tylko propozycję normatywną.
Ma Pan – moim zdaniem – rację, wskazując na formy typu Gierman, Traubierg jako bardziej konsekwentne zapisy. Nazwiska te (Gierman jest też imieniem) występują jednak u nas głównie w formie zanglicyzowanej, a dzieje się tak za sprawą mediów. Dziennikarze korzystają z informacji podawanych przez media anglojęzyczne, a podczas pośpiesznego przekładu zwykle brak czasu na refleksję o formie nazw własnych. W rezultacie niektóre zapisy, choć problematyczne, jak np. Dersu Uzała, mocno się utrwaliły i dążenie do ich zmiany raczej nie ma sensu.
Inaczej mówiąc: kwestionowane zapisy trzeba zaakceptować jako uzasadnione zwyczajem językowym.