twór, stwór i potwór

twór, stwór i potwór
10.12.2013
10.12.2013
Witam!
Od dłuższego czasu nurtuje mnie kwestia odmiany trzech rzeczowników o wspólnym rdzeniu: twór, stwór i potwór. W dopełniaczu mają one formy: tworu, stworu/stwora i potwora. Dlaczego rdzeń inaczej się odmienia?
Potwór jest żywotny, to wyjaśnia, dlaczego mówimu potwora. Twór jest nieżywotny, a w każdym razie może taki być, dlatego mówimy tworu. Stwór najwyraźniej jest bytem pogranicznym, dlatego w dopełniaczu używamy dwóch form. Nie są one jednak równie częste: w NKJP stworu występuje 9 razy, a stwora 140. Jak widać, stworowi bliżej do potwora niż tworu. To zresztą jest zgodne z jego definicją w słownikach.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego