Przymiotniki od nazw geograficznych tworzymy, dodając do podstawy słowotwórczej przyrostek -ski, np. Argentyna – argentyński, Rzym – rzymski. Dla ułatwienia wymowy, a czasem z innych powodów, przyrostek ten bywa rozszerzany, np. Kongo – kongijski, Radomsko – radomszczański. Może też, zwłaszcza w przymiotnikach od nazw słowiańskich, dochodzić do przekształceń głoskowych na granicy podstawy i przyrostka, np. Grudziądz – grudziądzki, Łask – łaski.
Do tworzenia nazw mieszkańców od polskich miejscowości używamy niemal wyłącznie przyrostka -anin, np. Głogów – głogowianin, Gdańsk – gdańszczanin. Nazwy mieszkańców od obcych podstaw możemy tworzyć podobnie, np. Paryż – paryżanin, częściej jednak używa się przyrostka -czyk, np. Japonia – Japończyk, Berlin – berlińczyk.