(…) dowiedziałam się z wikipedii (wiem, że nie jest to lubiane źródło informacji, ale czasami bywa pomocne), że od greckiego słowa τέχνη (technē) powstało słowo technika, a pierwsze trzy litery tego słowa to TEX. Czy pana zdaniem możliwy i dopuszczalny byłyby pogląd, iż słowo audioteks pochodzi od angielskiego audiotex, które z kolei byłoby połączeniem słów audio i tex, przy czym tex miałoby znacznie techniki?

Odniosła się Pani do pytania z 2001 roku. Podkreślam ten fakt, gdyż czytelnicy poradni sami nie mogą tego zauważyć: system obsługujący poradnię niestety zmienia oryginalną datę na inną, zgodną z dniem, kiedy dokonano dopisku.
Przejdźmy do meritum. Hipoteza, że tex w słowie audiotex pochodzi z języka greckiego, brzmi atrakcyjnie, ale wydaje się mało prawdopodobna. Sprawdziłem – po części sam, po części z pomocą kolegi anglisty (prof. Roberta Lwa z UAM) – że w języku angielskim używane są wyłącznie formy audiotex i audiotext, gdyby zaś słowo to zawierało grecką cząstkę tech, należałoby się spodziewać pisowni audiotech, por. ang. technology. Prawdopodobnie więc tex(t) w ang. audiotex(t) nawiązuje do słowa text, a pośrednio do łacińskiego textus \'materia, struktura\'.
Możliwe, że audiotex jest tworem analogicznym do telex, którego etymologię Oxford English Dictionary objaśnia jako złożenie: tele(printer) + ex(change). Inne możliwe analogie – do teletex i videotex – wspierają jednak domysł o pochodzeniu od text, nie od ex.
W powyższym założyłem, że audioteks zapożyczyliśmy z języka angielskiego, ale – jak zauważył mój korespondent anglista – nie jest to wcale oczywiste, gdyż cząstki text i ex mają charakter internacjonalizmów, a sam audioteks mógł przywędrować do polszczyzny z języka francuskiego. Opinia Telekomunikacji Polskiej, która wprowadziła tę usługę na polski rynek, mogłaby rzucić tu najwięcej światła, ale – jak widzimy – TP SA od dziewięciu lat milczy.