Lepiej by było skierować to pytanie do krakowskiej poradni UJ, dostałby Pan wiadomość o miejscowym zwyczaju językowym. Dopóki Bronowice były wsią, mówiło się w Bronowicach, por. tytuł obrazu W. Tetmajera, przypominający o najbardziej znanym bronowickim weselu, utrwalonym przez Wyspiańskiego. Odkąd ta dawna wieś stała się częścią Krakowa, jej nazwa zaczęła podlegać analogii do nazw innych dzielnic, z charakterystyczną dla nich składnią typu na Kleparzu (nb. ta krakowska dzielnica też dawniej wiodła odrębny byt administracyjny, była nawet samodzielnym miastem). Proces przejścia od składni w Bronowicach do składni na Bronowicach nie został jednak ukończony, z oglądu stron internetowych wynika, że wciąż dominuje konstrukcja z przyimkiem w, a w odniesieniu do współczesnych realiów pojawiają się obydwie, por. „Szkoła Podstawowa w Bronowicach” i „Pożar kamienicy na Bronowicach”. Znam podobne sytuacje z Warszawy, gdzie mówi się zarówno w Kabatach, jak i na Kabatach, zarówno w Wilanowie, jak i na Wilanowie. O łączliwości nazw dawnych wsi i miast, a współczesnych dzielnic pisaliśmy już w naszej poradni, przeszukanie jej archiwum pod kątem słowa dzielnica powinno przynieść jakieś wyniki.