Myślę, że do wody wchodzi się z zegarkiem (na ręce). Wejść w zegarku brzmi tak, jakby ktoś był w zegarek ubrany. Co prawda, można wejść do wody w płaszczu, w spodniach, a nawet w samych skarpetkach – widać stąd, że wielkość garderoby nie gra roli. Mój opór przeciwko wchodzeniu w zegarku nie wynika więc stąd, że zegarek prawie niczego nie zakrywa, ale stąd, że nie postrzegam zegarka jako części ubrania.
Oczywiście odczucia bywają różne. Jedna z bohaterek powieści Wszystko czerwone Joanny Cmielewskiej mówi: „(…) w zegarku nie sypiam”. Natomiast bohater innej powieści, Domu cichej śmierci Tadeusza Kosteckiego, zastanawia się: „Bo chyba nie sypiał z zegarkiem na ręku?”.