Analiza tekstów, w których ten wyraz odnalazłem, prowadzi mnie do wniosku, że zasadna jest analogia do wyrazu sejm, który zasadniczo piszemy małą literą, bo jest to rzeczownik pospolity, wielka litera zaś pojawia się, gdy występuje jako nazwa indywidualna bądź jej składnik. Dobry przykład użycia znalazłem w książce Jerzego Adamskiego: „Opracował własny program reform Rzeczypospolitej, wnosząc o zniesienie poddaństwa chłopów, ograniczenie pańszczyzny, udział mieszczan w sejmie (…). Wkrótce sejmik średzki wybrał go na posła na Sejm Wielki” (Świat jako niespełnienie albo samobójstwo Don Juana, Warszawa 2000).
W związku z tym w nazwie własnej będzie np. Waad Czterech Ziem. Jeśli jednak nie jest oczywiste, że używamy nazwy jednostkowej, piszmy waad. Na tej zasadzie wyrażenie waad litewski może występować w obu formach. Małe litery wskazują, że chodzi nam o ogólne określenie zjazdu przedstawicieli żydowskich ziemstw i gmin z Wielkiego Księstwa Litewskiego. Wielkie litery zaś oznaczają, że mowa o konkretnej formie takiego organu. W razie wątpliwości proszę wybrać taki właśnie zapis, ponieważ szyk wyrazów (przymiotnik po rzeczowniku) sugeruje, że chodzi o nazwę własną.