Werniksem powlekano dawniej obrazy, aby nadać im połysk i zabezpieczyć je przed zniszczeniem. Ze względu na swoje znaczenie słowo werniks może stać się nośnikiem różnych sensów przenośnych. Bez szerszego kontekstu trudno jednak powiedzieć, co może znaczyć, że ktoś ma w sobie za dużo werniksu. Może jego zachowanie ukrywa jego prawdziwą naturę? Może z zewnątrz jest on człowiekiem ogładzonym, pełnym poloru, a wewnątrz – prostackim i prymitywnym? W podobny sposób jest używane przenośnie słowo politura, por.: „Brzmiał [głos spikera] tak, jak gdyby odprysła z niego cała aktorska politura” (J. J. Szczepański, Polska jesień).