Forma wierzaj istotnie pochodzi od dawnego czasownika wierzać, odmieniającego się tak jak wieszać. Z tego dawnego czasownika tylko rozkaźnik przetrwał do naszych czasów, więc słownikarze notują go czasem pod wierzyć, aby nie tworzyć hasła, które poza trybem rozkazującym nie jest już używane. Z punktu widzenia gramatyki można takie postępowanie kwestionować, ale w praktyce, w popularnym słowniku jest ono chyba dopuszczalne.