Wszeteczeństwo to słowo przestarzałe, oznaczające zachowanie lub postępowanie nieprzyzwoite i gorszące. Oto przykład: „Bo jeśli utratnik albo pijanica słyszy, iż to ludzie ganią, iż to wszeteczeństwem a na poły niecnotą zową, a jako to jest rzecz i ohydna, i szkodliwa, o, już mu się barzo ony rozmowy nie podobają, już krzywo pogląda, już pod stół spluwa, choć mu nie trzeba, już łbem strząsa, jako źrzebiec, kiedy mu wędzidło w gębę kładą, już mu się ona biesiada nic nie podoba” (Mikołaj Rej, Żywot człowieka poćciwego).