wydaje się być

wydaje się być
10.10.2012
10.10.2012
Szanowny Panie!
Chciałabym poprosić o rozwianie wątpliwości w następującej kwestii: „Na horyzoncie jest coś wielkiego. Wydaje mi się, że to jest drzewo”, „Na horyzoncie jest coś wielkiego. Wydaje mi się być największym drzewem na Ziemi”. Czy w którymś z powyższych zdań mamy do czynienia z błędem? Czy konstrukcja wydaje mi się być, po której następuje przymiotnik bądź rzeczownik, jest błędna?
Z wyrazami szacunku,
Natalia Sajewicz
Zdania, w których po kontrukcji wydaje się być następuje rzeczownik lub przymiotnik, można uprościć i to jest wystarczający powód, aby się dwakroć zastanowić, zanim się po tę konstrukcję sięgnie (mniej ważnym argumentem jest dziś to, że ta konstrukcja to zapożyczenie składniowe). Na przykład zamiast: „Ta książka wydaje się być plagiatem” można powiedzieć prościej i niczego nie tracąc: „Ta książka wydaje się plagiatem”. Zamiast: „Ta książka wydaje się być bezwartościową” lepiej (zdecydowanie lepiej): „Ta książka wydaje się bezwartościowa”.
Czasem wydaje się być jest konieczne, mianowicie gdy poprzedza przysłówek: „Mocne trunki w ogóle w wielu krajach wydają się być w odwrocie” (zdanie cytowane w książce Polszczyzna płata nam figle pod red. Jerzego Podrackiego). Nie twierdzę, że tej myśli nie można było przekazać inaczej, ale widać, że nie wystarczyłoby pominąć słowo być.
Jeśli chodzi o przykłady podane w pytaniu, to trudno między nimi wybierać, ponieważ nie są równoznaczne. Drugi przykład należy jednak do tych, które można – i warto – uprościć: „Na horyzoncie jest coś wielkiego. Wydaje mi się największym drzewem na Ziemi”.
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego