wyliczenia
mam pytanie dotyczące stosowania interpunkcji oraz wielkich i małych liter w listach wyliczeniowych na slajdach w prezentacjach. Często stosuje się pomijanie znaków interpunkcyjnych na końcu elementów tych list oraz – niezgodnie z zasadami – użycie wielkich lub małych liter na początku elementów listy. Czy jest to błąd? Czy poprawne będzie na slajdzie poniższe wyliczenie?
Z poważaniem,
Magda J.
15.02.2014
15.02.2014
Szanowni Państwo,mam pytanie dotyczące stosowania interpunkcji oraz wielkich i małych liter w listach wyliczeniowych na slajdach w prezentacjach. Często stosuje się pomijanie znaków interpunkcyjnych na końcu elementów tych list oraz – niezgodnie z zasadami – użycie wielkich lub małych liter na początku elementów listy. Czy jest to błąd? Czy poprawne będzie na slajdzie poniższe wyliczenie?
Na ofertę składa się:
– Opis przedmiotu zamówienia
– Wycena
– Warunki gwarancji
Z poważaniem,
Magda J.
Mamy tu do czynienia z dwoma osobnymi zagadnieniami – interpunkcyjnym (znaki przestankowe lub ich brak na końcu wyliczeń) i ortograficznym (małe lub wielkie litery na początku wyliczeń). Warto też uczynić podstawowe zastrzeżenie: wyliczenia nie są sobie równe. Mogą nie mieć charakteru zdań, mogą być zdaniami, a nawet tekstami wielozdaniowymi. W końcu mogą być jednostopniowe, jak również wielostopniowe. W każdym z tych przypadków przyjdzie nam postąpić inaczej, jeśli chodzi o pisownię.
Gdy elementy wyliczenia są krótkie i mają charakter nominalny (jak w powyższym przykładzie), powinniśmy je zapisywać od małej litery i możemy na ich końcach nie stawiać żadnego znaku interpunkcyjnego. Środkiem typograficznym – mocniejszym od przecinka czy średnika – jest tu światło pustego wiersza. Jeśli natomiast elementy wyliczenia mają charakter zdaniowy i na dodatek są długie, zazwyczaj na ich końcach stawiamy znak średnika lub nawet kropkę. Wówczas także takie elementy wyliczenia możemy zaczynać od wielkiej litery.
Najważniejsza jest tu konsekwencja zapisu oraz – co jest nie mniej ważne – pewna symetria w budowaniu elementów wyliczenia. Na tym samym poziomie hierarchii wyliczenia nie należy mieszać punktów stanowiących zdania i niebędących zdaniami.
Gdy elementy wyliczenia są krótkie i mają charakter nominalny (jak w powyższym przykładzie), powinniśmy je zapisywać od małej litery i możemy na ich końcach nie stawiać żadnego znaku interpunkcyjnego. Środkiem typograficznym – mocniejszym od przecinka czy średnika – jest tu światło pustego wiersza. Jeśli natomiast elementy wyliczenia mają charakter zdaniowy i na dodatek są długie, zazwyczaj na ich końcach stawiamy znak średnika lub nawet kropkę. Wówczas także takie elementy wyliczenia możemy zaczynać od wielkiej litery.
Najważniejsza jest tu konsekwencja zapisu oraz – co jest nie mniej ważne – pewna symetria w budowaniu elementów wyliczenia. Na tym samym poziomie hierarchii wyliczenia nie należy mieszać punktów stanowiących zdania i niebędących zdaniami.
Adam Wolański
