Pisownia wyrażeń przyimkowych jest konwencjonalna. Obecnie obowiązującą wprowadzono w XI wydaniu Pisowni polskiej PAU z 1936 r. Za podstawową uznano wtedy pisownię rozdzielną, ale sporządzono obszerną listę wyjątków, na której znalazły się m.in. wyrażenia wzdłuż, wszerz i wzwyż, a nie znalazło się w poprzek. Można powiedzieć: szkoda, bo przecież samo poprzek, nie po przyimku w, we współczesnej polszczyźnie nie występuje. Widocznie jednak w 1936 r. przykłady jego samodzielnego użycia, które dziś wydają się archaiczne (zob. w słowniku Doroszewskiego), jeszcze nie raziły.