Gdy po polsku piszemy o kimś, na początku tekstu wymieniamy jego imię i nazwisko; w dalszej części tekstu pełną formę imienia lub inicjał imienia można już pominąć. Tego wymaga etykieta językowa – w ten sposób stwarzamy niezbędny dystans między osobą piszącą a osobą opisywaną (cytowaną itp.).
Pisanie o kimś przy użyciu samego nazwiska jest albo niegrzeczne (świadczące o niekompetencji komunikacyjnej), albo nacechowane stylistycznie. Nacechowane są na przykład teksty polemiczne, satyryczne, zawierające krytykę itp.
W związku z tym inaczej rozumiemy wypowiedź Władimir Putin zarzucił Polakom… niż wypowiedź Putin zarzucił Polakom… Pierwsza z nich ma charakter obiektywnego komunikatu, druga zaś – poprzez skrócenie dystansu między autorem wypowiedzi a opisywanym faktem – subiektywnej interpretacji.