Nie ma rady, albo zimn, albo zimien – to drugie ma przynajmniej tę zaletę, że znajduje analogię w gumien. W świetle tych trudności wcale się nie dziwię, że słowniki nie notują liczby mnogiej tego rzeczownika. Można usłyszeć, że komuś wyskoczyło zimno na wardze, ale jeśli przydarzyło się to dwóm osobom, to mówiąc o tym, użyjemy nadal formy liczby pojedynczej, a nie mnogiej.