Skoro mamy np. wyrzeczono (coś albo się), to powinniśmy mieć też zrzeczono się (czegoś). I rzeczywiście mamy, por.: „Art. 1050. Zrzeczenie się dziedziczenia może być uchylone przez umowę między tym, kto zrzekł się dziedziczenia, a tym, po kim się dziedziczenia zrzeczono. Umowa powinna być zawarta z formie aktu notarialnego” (Kodeks cywilny).
Bezokolicznikom na -c nie odpowiadają formy bezosobowe na -nięto, lecz na -ono, por. strzyc – strzyżono, piec – pieczono, wlec – wleczono, tłuc – tłuczono. Wprawdzie mamy biec – biegnięto, ale to dlatego, że dawna forma bieżono wyszła z użytku, a biegnięto „dopasowało się” do obocznego bezokolicznika biegnąć. Por. spotykane jeszcze czasem archaiczne bieży, np. „Zbladł Starosta, szybko bieży,/ Wita Króla jak należy” (Jan Brzechwa, Przygoda króla jegomości).