Szanowni Państwo,
nieraz już przychodziło Państwu odpowiadać na pytania dotyczące polonizacji imion (np. Włodzimierz Lenin, lecz Władimir Putin) i wiem, że obecnie zaleca się tego nie robić. Chciałbym jednak spytać się o polonizację rosyjskich nazwisk. Otóż co począć przykładowo z nazwiskiem słynnego krytyka literackiego, a Белинский go zwano. Czy powinniśmy pisać Bieliński, Bielinski, czy wręcz Bielinskij (przyznam, że spotkałem się z każdym wariantem).
Z góry dziękuję za odpowiedź!

Szanowni Państwo,
skąd wzięła się nazwa kurtki budrysówka?
Pozdrawiam,
Joanna

Czy poprawne są sformułowania: ulica dedykowana Słowackiemu, strefa dedykowana kibicom, promocja dedykowana…? Wydaje mi się to trochę sztuczne (jakby kalka z angielskiego dedicated to), do tej pory mówiło się ulica Słowackiego, strefa kibica, promocja dla…

W Najwyższym Czasie, piśmie Janusza Korwina Mikkego, uporczywie lansowana jest pisownia imienia Jakub w formie Jakób. Być może kiedyś taka pisownia obowiązywała, być może konserwatywna partyjka poczuwa się do obowiązku konserwowania takiej pisowni, jednak jakaś bariera anarchii powinna chyba być. W posiadanych słownikach języka polskiego (Słownik poprawnej polszczyzny PWN pod red. prof. W. Doroszewskiego i Słownik ortograficzny języka polskiego PWN pod red. prof. Szymczaka) słowem nie wspomniano o żadnej oboczności. Co Państwo sądzicie o tym błędzie i czy można mówić o błędzie, czy też o oboczności bądź spodziewanej zmianie pisowni imienia Jakub?

Szanowni Państwo,

Jak pisać wielkie nazwiska użyte w funkcji pospolitej? Np.: To istny geniusz, Kopernik naszych czasów! A w szczególności w liczbie mnogiej, jak w zdaniu: ci dwaj uczeni są Banachami i Hirszfeldami naszych czasów?

Hanna Bartoszewicz

"Słownik nazw własnych” J. Grzeni oraz „Nowy słownik ortograficzny PWN” pod red. E. Polańskiego podają, kiedy polszczymy imię osoby narodowości innej niż polska. Zgodnie z tymi zasadami w obydwu wymienionych źródłach w części słownikowej można znaleźć Michaiła Bułhakowa. Tymczasem Bułhakow pojawił się jako Michał (spolszczony) w książkach wydanych przez: Czytelnika, Ossolineum, PIW, Znak, Wydawnictwo Dolnośląskie, Luk, MUZĘ SA i jeszcze kilka innych, mniej znanych. Nie są to oczywiście wszystkie przypadki, a i wydawnictwa nie muszą być jakoś szczególnie przywiązane do danej formy. To samo Wydawnictwo Dolnośląskie, które wydało „Mistrza i Małgorzatę” Michała, dziś wydaje książkę o Michaile. Niemniej na mój osąd forma Michał jest częstsza, co dodatkowo mogę podeprzeć wyliczeniami z mojej półki: 14 książek Michała (albo o Michale), i tylko jedna Michaiła.
Wspomniałem na początku o zasadach polszczenia imienia – pisownia Michał mogłaby nie być z nimi sprzeczna, jeśliby zaliczyć Bułhakowa do grona wybranych przypadków, jedną z zasad jest bowiem szczególne traktowanie wybranych osób. Może źródła poprawnościowe również powinny Bułhakowa do nich zaliczyć?
J.B.