Dzień dobry, pozwolę sobie na małe sprostowanie. W mowie powszechnie stosowany jest zwrot „Ksiądz biskup”, jednak jest on błędny, gdyż określenie „ksiądz” stosuje się do osoby, która przyjęła święcenia prezbiteratu (święcenia kapłańskie). Natomiast „biskup” to wyższy stopień święceń. W uproszczeniu można powiedzieć, że z chwilą święceń biskupich taki człowiek przestaje być księdzem, a staje się biskupem. Powielanie określenia „ksiądz biskup” prowadzi do błędnego przekonania, że biskup to jedynie określenie funkcji (jak dyrektor, kierownik) pełnionej przez księdza. W artykułach prasowych roi się od przykładów potwierdzających moje słowa. Niestety nawet duchowni nie są świadomi tego błędu, bezmyślnie go powielając.

Komentarz mojego imiennika jest błędny. Forma ksiądz nie odnosi się do święceń prezbiteratu, a do statusu osoby duchownej. W polszczyźnie wykształcił się po prostu dualizm form grzecznościowych proszę pana - lub panie ... (inżynierze, generale, cokolwiek) do świeckich i proszę księdza lub księże ... (biskupie, kardynale) do duchownych. Nawet do duchownych chrześcijańskich wyznań niekatolickich zwracamy się zresztą z użyciem formy ksiądz. 

Łukasz

Szanowni Państwo, jak słusznie zauważała na łamach „Poradni” wybitna polonistka, prof. K. Długosz-Kurczabowa, (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/ksiadz;5712.html, por. też https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Mowimy-do-ksiedza;5215.html), a opinię jej potwierdzają tak eksperci etykiety (http://www.savoir-vivre.com.pl/?tytulowanie-przedstawianie-i-korespondencja-w-kosciele,443), jak popularne poradniki (http://idziemy.pl/porady/duch/tytulowanie-kaplanow/2607), słowo ksiądz jest tytułem grzecznościowym, odnoszonym do każdej osoby w stroju duchownym, niezależnie od stopnia święceń i wyznania. Tak więc w użyciu jest nie tylko zwrot Księże (wobec najczęściej spotykanych na co dzień prezbiterów), ale też zwroty Księże Biskupie, Księże Diakonie, a nawet, en evance, Księże wobec kleryków bez żadnych święceń. Form tych używa się powszechnie w najbardziej zadbanych pod względem formy tekstach (przemówienia, adresy, nominacje, listy, etc.). Nie są w jakimkolwiek sensie niepoprawne, błędne czy abundantne - wręcz przeciwnie, są właściwymi i komunikatywnymi formami grzecznościowymi, niejednokrotnie jedynie dopuszczalnymi (powiedzieć Biskupie! czy Diakonie!, byłoby po prostu niegrzeczne). 

Łącząc wyrazy szacunku 

ks. Bartosz Leszkiewicz