Hugh
-
Hugh Lynn Cayce29.01.200929.01.2009Dzień dobry,
czy mogłabym prosić o poradę dotyczącą odmiany angielskiego Hugh Lynn Cayce (wym. Keisi)?
Dziękuję,
Lucy -
Arthur Hugh Clough25.09.200725.09.2007Arthur Hugh Clough – jak zapisać w miejscowniku nazwisko tego XIX-wiecznego angielskiego poety? Wymawiamy je [klaf], więc zapewne właściwa byłaby forma o Cloufie, z wymianą gh – f analogiczną do Joseph – Josefie (WSO PWN). Z drugiej jednak strony w przypadku rzeczownika rough dr Grzenia zalecił nieodmienianie (przynajmniej, jak rozumiem, w piśmie), nie zaś postać roufie.
Dziękuję i pozdrawiam,
Michał Gniazdowski -
odmienność i nieodmienność obcych nazw30.09.200930.09.2009Czym tłumaczyć nierówne traktowanie obcych nazw osobowych w takim kontekście?:
1. Camus, Renault – francuskie, z nie wymawianą końcówką [Kami, Reno], mają jednak w pisowni dwa warianty: możemy nie odmieniać, ale możemy też pisać Camusa, Renaulta;
2. Hugh, Matthew – angielskie, też z nie wymawianą końcówką; wydawałoby się, że sytuacja identyczna jak w przypadku francuskich, ale tu już w pisowni nie dopuszcza się form Hugha, Matthewa (które notabene byłyby dużo bardziej komunikatywne).
-
szeregowanie alfabetyczne kwestią umowy28.06.201328.06.2013W Edycji tekstów zaleca się, aby nazwiska z przedrostkami M'-, Mc- i Mac- szeregować tak, jakby były zbudowane z przedrostka Mac- i właściwego nazwiska (s. 370). Czy nie uważają Państwo jednak, że z punktu widzenia przeciętnego użytkownika słowników i encyklopedii, który nie musi przecież wiedzieć, iż McDonald powinien stać przed Macmillanem, owa reguła jest niepraktyczna? Notabene słowniki i encyklopedie PWN nie respektują tej zasady.