roześmiany
  • niebo i zawilce
    31.03.2013
    31.03.2013
    Czy w poniższej zwrotce jest błąd gramatyczny?
    Już zawilcom na polanie
    niebo wiosną zbłękitniało;
    nową szansą roześmiane,
    patrzą biało.

    Skoro podmiotem jest niebo, czy nie powinno być:
    Już zawilcom na polanie
    niebo wiosną zbłękitniało;
    nową szansą roześmiane,
    patrzy biało.
  • opowiadanie
    13.02.2012
    13.02.2012
    Witam.
    Staram się napisać opowiadanie, ale nie wiem, jakiego czasu należy używać w konkretnych fragmentach. Całość piszę w czasie przeszłym i w osobie pierwszej. Mam np. fragment:
    Brat opowiedział mi kolejną śmieszną historyjkę ze szkoły. Roześmialiśmy się tak bardzo, że rozbolały nas brzuchy. Zawsze uwielbiam/łam sposób, w jaki opisuje/ywał takie sytuacje.

    Która forma jest poprawnie? I czy ostatnie zdanie powinno być zapisane w nowym akapicie, jeśli byłoby w czasie teraźniejszym?
    Pozdrawiam
    RR
  • Cytat w narracji powieściowej
    4.12.2019
    4.12.2019
    Szanowni Państwo,
    chciałabym rozstrzygnąć następującą kwestię. Czy w zdaniu (narracja w powieści, to nie jest dialog):
    Magda rzuciła „Cześć” i roześmiała się z zakłopotaniem.
    powinniśmy umieścić dwukropek po słowie rzuciła, czyli:
    Magda rzuciła: „Cześć” i roześmiała się z zakłopotaniem.
    Pozdrawiam
    Berenika
  • krzesła z oparciem czy z oparciami?
    3.11.2013
    3.11.2013
    Szanowna Poradnio!
    Czy we frazach przyimkowych określających rzeczownik też należy rygorystycznie stosować związek zgody? Czy napiszemy (chodzi mi o teksty pisane, nie język potoczny): krzesła z wysokim oparciem czy z wysokimi oparciami, dzieci z otwartą buzią czy z otwartymi buziami?
    Z góry dziękuję za odpowiedź.
    Dorota
  • jeszcze raz o kwestiach dialogowych

    23.03.2015
    23.03.2015

    Czy poniższe zdania zapisałam poprawnie?

    Uroda to nie wszystko – wymamrotała (wymruczała/wyszeptała).
    Jasne. – Przytaknęła (Poparła ją).
    To nie może być prawda – jęknęła.
    Aśka, ta wysoka i chuda. – Tłumaczyła jej.
    Musiałem zostać po godzinach. – Tłumaczył się (Skłamał).
    Sama jesteś niemądra. – Zaatakowała (ale: warknęła/niemalże zawarczała).
    Sesja nie zając. – Roześmiała się głośno (Zażartowała).

    Czy istnieje publikacja zawierająca listę czasowników oznaczających mówienie?

    Pozdrawiam

  • spojrzeć po sobie
    23.11.2010
    23.11.2010
    Czy zwrot spojrzeć po sobie jest poprawny? Czy właściwszy będzie spojrzeć na siebie?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego