Czy lapsusy popełnia się w mowie, czy także w piśmie? Definicja ze słownika PWN mówi, że lapsus to „błąd, pomyłka w wypowiedzi, zwłaszcza popełnione przez roztargnienie”, natomiast błąd w piśmie to lapsus calami. Czy muszę używać tego łacińskiego określenia, jeśli chcę powiedzieć np. że w napisach do filmu trafiło się kilka wpadek? Mogę oczywiście użyć słowa wpadka, błąd czy pomyłka, ale żeby się nie powtarzać, chciałbym wspomnieć i o lapsusach, tylko że nie wiem, czy to poprawne.

Pytam o złożenia czasownika mieć z imiesłowami przymiotnikowymi biernymi („W domu mam zabronione…”), a także „Mam to kupione”, „Mam to załatwione”, „Mam to nagrane”, ale też „Masz przegrane!” (przy czym g należy zamienić na s) i inne podobne groźby. Znajomy poznaniak przytoczył mi rozmowę przy stole:

— Janek, przestań mlaskać, bo cię strzelę.
Janek mlaszcze dalej. Po chwili:
— No i masz strzelone.

Poprawne? Germanizm?

Szanowni Państwo,

od niedawna słyszę wśród młodszych znajomych westchnienie o jeny albo jeny – jak ojej, o rety, o rany itp. Czy notuje je jakiś słownik gwary młodzieżowej? Ciekaw jestem, czy wiadomo, skąd się wzięło.

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Szanowni Państwo,
zwracam się do Państwa z następującym pytaniem: co znaczy wyrażenie chodzić z przymiotnikiem lub chodzić z przymiotnikiem do śmierci? Natknąłem się na nie w spisywanym ostatnio wywiadzie i nie jestem w stanie stwierdzić, co to wyrażenie oznacza i czy w ogóle występuje w języku polskim, czy też jest tylko jakiegoś rodzaju osobistym wyrażeniem.
Będę bardzo wdzięczny za odpowiedź.

Serdecznie,
Marcin Krassowski