Szanowni Państwo

Ostatnio coraz popularniejsze stało się używanie zwrotu osoby z niepełnosprawnościami. Chciałbym zapytać, czy jest to poprawna językowo forma i czy prawidłową wersją nie było by określenie osoby z niesprawnościami. Moje wątpliwości budzi fakt, że słowo niepełnosprawność oznacza bycie nie w pełni sprawnym i tworzenie od niego liczby mnogiej moim zdaniem nie ma sensu.

Witam Państwa,
w Internecie pojawiło się ogłoszenie o pracy dla niepełnosprawnych:

Wymagania:
1. umiarkowany lub znaczny stopień niepełnosprawności (lub orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy)
2. mile widziane doświadczenie w podobnej pracy,
3. komunikatywność, uczciwość,
4. mile widziana umiejętność obsługi kasy fiskalnej,
5. brak wyraźnych przeciwwskazań ruchowych.

Czy jest ono logiczne?

Dzień dobry,

spotkałam się z określeniem „mieszkanie adaptabilne” mającym oznaczać mieszkanie, które łatwo zaadaptować na potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Termin, który by takie lokale opisywał staje się bardzo potrzebny, jednak słowo „adaptabilny” budzi moje wątpliwości. Wydaje się, że „adaptowalny” brzmiałoby lepiej. Proszę o Państwa opinię.

Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące zasad składu tekstu. Jednowyrazowe przyimki i spójniki przenosimy do następnego wiersza, jeśli tylko szerokość kolumny na to pozwala – to dla mnie jasne. Co jednak z przyimkami i spójnikami dwuliterowymi i dłuższymi, jak np. we, ze, na, pod, lub, ani? Czy je także należy przenosić? Spotkałam się z opinią, że trzeba tak robić, co w tytułach jest dla mnie zrozumiałe, ale w tekstach ciągłych budzi wątpliwości.

Z wyrazami szacunku
Czytelniczka