o-Wysokiej
-
o pompie bez pompy13.10.201313.10.2013Co sądzą Państwo o zdaniu: „Ogród: Basen Rozporowy z Pompą lub Bez Niej”. Napotkałem je w ulotce reklamowej firmy, która zawsze umieszcza zaimek osobowy po słowie bez w tego typu zdaniach. Czy to naprawdę brzmi dobrze?
-
Wysoka – w Wysokiej 2.11.20152.11.2015Dzień dobry,
mam pytanie odnośnie do odmiany nazwy miejscowości Wysoka. Mamy rodzinny sporek o to, czy powinno się nazwę tę odmieniać: Wysoka, Wysokiej czy Wysoka, Wysoce itp. Ten drugi wzór obowiązuje ponoć pod Częstochową. We Wrocławiu natomiast odmieniamy jak przymiotnik.
Jak jest poprawnie?
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie
AK -
O nazwach własnych Pan Samochodzik, Pies Huckleberry, Miś Colargol oraz zestawieniach profesor Pimko i profesor Tutka12.05.201612.05.2016Chciałabym zapytać, dlaczego według WSO piszemy np. Pan Samochodzik, Pies Huckleberry czy Miś Colargol (obie duże litery), ale profesor Pimko i profesor Tutka (tytuł małą literą).
Z góry bardzo dziękuję.
Z poważaniem
Agnieszka Buczkowska
-
p.o.20.04.200920.04.2009Jak powinno się adresować pisma urzędowe (nagłówek):
p.o. Dyrektora Departamentu X
Pan Jan Kowalski
czy też
p.o. Dyrektor Departamentu
Pan Jan Kowalski
Wzbudza to u mnie w pracy gorące polemiki, dlatego będę wdzięczna za udzielenie odpowiedzi.
Joanna Leśniewska -
wielką literą o osobie trzeciej
1.03.202221.12.2012W oficjalnym piśmie, gdy zwracamy się do kogoś bezpośrednio, piszemy Pani Dyrektor, Pani Wando, czyli słowo Pan/Pani piszemy wielką literą. A co, jeżeli piszemy nie do kogoś, a o kimś? Która wersja jest poprawna:
– Szanowny Panie Dyrektorze, pani prezes Malinowska podjęła decyzję…
– Szanowny Panie Dyrektorze, pani Prezes Malinowska podjęła decyzję…
– Szanowny Panie Dyrektorze, Pani Prezes Malinowska podjęła decyzję… -
dr n. med. i n. o zdr.
1.04.20231.04.2023Witam, mam pytanie dot. skrótu, jaki powinno się stosować w przypadku nadania stopnia doktora w dziedzinie nauki medyczne i nauki o zdrowiu, w dyscyplinie nauki o zdrowiu. Czy prawdą jest, że należy posługując się tytułem doktora odnosić się do dziedziny, a nie dyscypliny naukowej?. Dziękuję.
-
Kto jest winny czego? Być winnym – kilka uwag o pochodzeniu frazy
22.07.202122.07.2021Proszę o szersze opisanie pod kątem etymologicznym znaczenia wyrażenia być winnym czegoś.
Dziękuję.
-
jeszcze raz o kwestiach dialogowych
23.03.201523.03.2015Czy poniższe zdania zapisałam poprawnie?
Uroda to nie wszystko – wymamrotała (wymruczała/wyszeptała).
Jasne. – Przytaknęła (Poparła ją).
To nie może być prawda – jęknęła.
Aśka, ta wysoka i chuda. – Tłumaczyła jej.
Musiałem zostać po godzinach. – Tłumaczył się (Skłamał).
Sama jesteś niemądra. – Zaatakowała (ale: warknęła/niemalże zawarczała).
Sesja nie zając. – Roześmiała się głośno (Zażartowała).Czy istnieje publikacja zawierająca listę czasowników oznaczających mówienie?
Pozdrawiam
-
nazwy męskie o referencji żeńskiej i na odwrót21.11.201221.11.2012Rzeczowniki męskie, kiedy opisują kobiety, zachowują się jak żeńskie, np. „Jedna profesor wstała”. Gdzie leży granica takiego użeńszczenia? „Młoda przewodnik wskazała” – jeszcze może być? Bo zdolna uczeń to już chyba nie.
Czy to samo można stosować – a jeśli tak, to w jakich wypadkach – w drugą stronę, np. „Ten świnia powiedział” albo „Ten prostytutka wyszedł”? -
trzy pytania o cudzą córkę31.05.201531.05.2015Chciałbym zapytać, jak należy przekształcić pytanie „Wiesz, gdzie jest TWOJA córka?”, aby otrzymać poprawną formę grzecznościową. Oto opcje, które spotkałem i pomiędzy którymi się waham:
1. Wie pan, gdzie jest pana córka?
2. Wie pan, gdzie jest pańska córka?
3. Wie pan, gdzie jest jego córka?
Jeżeli to druga forma jest poprawna, to chcę jeszcze zapytać, jaka byłaby poprawna, gdyby pytanie było kierowane do kobiety (o ile mi wiadomo, przymiotnik pański nie ma żeńskiego odpowiednika).
