Szanowni Państwo,
Jak należy zapisywać nazwę: pokolenie spełnionej Apokalipsy czy pokolenie spełnionej Apokalipsy, a moze pokolenie apokalipsy spełnionej? Spotkałem się z wszystkimi trzema formami – czy któraś z nich jest jedyną poprawną, czy może wszystkie są dopuszczalne?
Dziękuję za odpowiedź
Ignacy Miś

Czy w zdaniach typu: Myślał, że ta praca pomoże mu spełnić marzenia i że dzięki niej stanie na nogi należy postawić przecinek przed drugim że?

Czy zasadę dotyczącą tego zagadnienia znajdę w jakimś słowniku? I czy właściwie zapisałam pierwsze zdanie mojego pytania?

Dziękuję

Witam,
ostatnio nurtują mnie dwa zagadnienia, a mianowicie – czy zdanie „Życzę Ci zdrowia, szczęścia i żeby spełniły się Twoje marzenia” jest poprawne gramatycznie? Czy powinno się mówić będę robić czy będę robiła? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

1. „Proszę lodów” czy „Proszę lody”?
2. W związku z tym czy poprawne jest „Prosiłbym lody/lodów”? – a może lepiej jest powiedzieć: „Poproszę” albo nawet „Proszę”, bez użycia trybu przypuszczającego?

W jaki sposób najlepiej zapisać w Przepisach odwołanie do innych publikacji, która z poniższych postaci jest bardziej poprawna?

- Należy spełnić wymagania 3.3 i 6.1, Części II – Kadłub oraz 14.2.2 i 16.24, Części V – Ochrona przeciwpożarowa.

- Należy spełnić wymagania rozdziału 3.3 i punktu 6.1 z Części II – Kadłub oraz punktów 14.2.2 i 16.2.4 z Części V – Ochrona przeciwpożarowa.

Czas zaprzeszły w języku polskim jest już właściwie prawie nie używany, jego użycie może brzmieć dziwnie. Czy można go już uznać za formę historyczną, czy też użycie go nadal jest zgodne z normą języka polskiego? Czy można powiedzieć byłbym zjadł, czy raczej jedynie zjadłbym?

Co oznacza współcześnie słowo „demagog“.

Szanowni Eksperci,

zastanawia mnie, czy zdania „Ja panią słucham” i „Ja panią nie obrażam” można uznać za poprawne? Padły one w jednym z odcinków popularnego serialu.

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
chciałbym się dowiedzieć, czym się kierować przy dzieleniu i przenoszeniu do nowego wiersza takich nietypowych wyrazów jak LC-M13VM2812IRD (wersja aparatu), SolvePnP (nazwa algorytmu) itp. Czy w pierwszym przypadku dozwolony jest podział w miejscu łącznika, a jeśli tak, to należy go powtórzyć jak przy zwykłych złożeniach z łącznikiem? A jak w drugim przypadku? A może w ogóle nie należy dzielić takich wyrazów?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo!
Z uprzejmą prośbą zwraca się Helena Kazancewa – wykładowca języka polskiego z Białorusi.
Mam kłopot z wyjaśnieniem moim studentom tego, jak się tworzy formy trybu rozkazującego. A właśnie co dotyczy czasowników kończących się zbiegiem spółgłosek, ostatnią z których jest spółgłoska wargowa.
W podręcznikach dla obcokrajowców, które są mi dostępne, używa się dwóch reguł:
1. Jeśli temat czasownika kończy się spółgłoską wargową, przy tworzeniu rozkaźnika temat twardnieje: zrób, kip, mów itd.
2. Jeśli temat czasownika kończy się zbiegiem spółgłosek albo nie tworzy sylaby, dodaje się sufiks –ij (-yj): rwij, śpij, drzyj, zamknij, marznij, poślij.
Wytłumaczywszy w ten sposób (byłam pewna, że powiedziałam wszystko), przy układaniu testu sprawdzającego zastosowałam między innymi czasowniki: martwić się, nakarmić, załatwić, wątpić, zrozumieć i poprosiłam o utworzenie form trybu rozkazującego od nich.
Zgłupiałam, kiedy, zacząwszy sprawdzać, zobaczyłam formy, utworzone od tych czasowników za pomocą sufiksu –ij. Studenci zrobili niby wg reguł (przynajmniej tych, które podałam), a mimo to, zrobili źle.
Może gdzieś w gramatykach jest taka reguła (której nie spotykałam, nie znam), że przy tworzeniu trybu rozkazującego sufiksu –ij nie dodaje się do tematów, zakończonych zbiegiem spółgłosek, jeżeli ostatnią spółgłoską tego zbiegu jest spółgłoską wargową? Czy ja mogę podać to studentom jako regułę, czy to jest zbieg okoliczności, i zdarzyło mi się w jednym zadaniu przez przypadek nazbierać tyle wyjątków? Czy istnieją jeszcze podobne przykłady? Może to tylko jakaś tendencja, dopiero obserwacja, którą trzeba by sprawdzić, zanim będzie się opowiadać z pewnością?
I, zresztą jak wyjaśnić sytuację z parą aspektową rozumieć – zrozumieć, gdzie oba czasowniki należą do IV (III) koniugacji (poprzednie „kłopotliwe” słówka należały do II), przy czym forma rozumiej jest utworzona zgodnie z regułami od tematu 3 os. l.mn. (rozumieją), formę zrozumiej uważa się za dopuszczalną (choć miałaby być taka wg reguły), a zrozum jest formą normalną i powszechną? Co jest z czasownikiem weź (I), utworzonym od tematu weźm’, gdzie spółgłoska wargowa w wygłosie ginie? Czy to jest jedyny wyjątek, czy istnieją podobne czasowniki?
Przepraszam Państwa za kłopot i długie tłumaczenie, wiem, że zadaję chyba niełatwe pytanie. Bardzo proszę o pomoc.
Z serdeczną wdzięcznością,
Helena Kazancewa