Szanowni Państwo,
czy udźwięcznienie spółgłoski [k], gdy stoi ona przed spółgłoską [j], jest zjawiskiem typowym dla konkretnych regionów Polski? Chodzi mi głównie o Wielkopolskę (Poznań i okolice), gdzie udało mi się to zaobserwować. Przykłady takich udźwięcznień to zwrot jak ja wymawiany jako [jag ja] tudzież jak już jako [jag już], jak jesteśmy jako [jag jesteśmy], jak jeszcze jako [jag jeszcze] etc.
Jako rodowitej Podlasiance bardzo rzuciło mi się to w oczy, gdyż w moich stronach k w takiej kombinacji nigdy nie jest udźwięczniane.

Pozdrawiam

Chciałem zapytać o następującą rzecz. Jak powinniśmy mówić: w woli ścisłości czy gwoli ścisłości? Czy obie te formy są dopuszczalne (zarówno w woli, jak i gwoli), czy możemy je stosować zamiennie, czy może różnią się znaczeniem? Dziękuję.

Jak należy wymawiać staropolskie wyrażenie k woli, obecne np. w pieśni „Czego chcesz od nas, Panie” Jana Kochanowskiego: [kwoli], [kfoli] czy raczej [gwoli]?

Dzień dobry!
Czy głoski h i ch uznaje się za bezdźwięczne? (tak jak podaje gramatyka Piotra Bąka) Czy też h – dźwięczne, a ch bezdźwięczne? Bardzo proszę o odpowiedź, gdyż kazałam córce uczyć się z gramatyki Bąka, a jej Nauczycielka ma odmienne zdanie i teraz możemy mieć problem.
Pozdrawiam

Szanowni Państwo,

czy istnieją jakieś reguły dotyczące udźwięcznienia spółgłosek w języku polskim? Wg znalezionych przeze mnie informacji proces ten zachodzi tylko w kierunku wstecznym ale Wikisłownik podaje kilka przypadków, które przeczą tej regule np. Zygfryd (gf->gw) czy stagflacja (gf->gw). Dodatkowo zauważyłem, że zazwyczaj występuje on jeśli w grupie są spółgłoski b, g, d, z, ż ale nie wiem czy znaczenie ma też jakaś różnica w sposobie czy miejscu artykulacji tych głosek i ich sąsiadów.