Zwroty „w środę”, „we środę” tak samo jak „w czwartek”, „we czwartek” okazały się poprawne i wariantywne.

Oznacza to zapewne, że poprawne i wariantywne są „w środku”, „we środku” oraz „w czwartym ...”, „we czwartym ...”.

Bo jak mogłoby nie być.

Dzień dobry,

mam pytanie o odmianę rzeczownika przyjaciel w liczbie mnogiej. Czy nie można byłoby jako formę wariantywną dopuścić odmianę: przyjacieli, przyjacielom, przyjacielami, przyjacielach? Obecne formy, które uważa się za jedynie poprawne, są nieregularne i — moim zdaniem — pretensjonalne. Czy nie wystarczy dobra wola jezykoznawców, żeby uznać tę drugą odmianę za równie poprawną i tym samym ułatwić życie użytkownikom polszczyzny?

Szanowni Państwo,

punkt 10.2.4 nowych, przyszłych zasad pisowni informuje: „Litery á, é, í, ú, ů, ý można zapisywać ze znakami diakrytycznymi lub bez nich, np. Mácha albo Macha, Lévi albo Levi, [...]”. Te litery z diakrytykami podano jak zbiór zamknięty – bez „np.”. Czy zatem zasada ta nie odnosi się do litery å (Anders Ångström), litery ñ (Luis Buñuel), liter zawierających grawis, a także cedyllę (Niccolò Paganini, François Viète), podwójny akut (Ernő Rubik), brewis (Mehmet Ali Ağca, Nadia Comăneci), kropkę górną (Dalia Grybauskaitė)? Litera z umlautem, np. ö (Gerhard Schröder, György Gömöri), pozostanie jednakże w wariancie jako oe, nie zaś samo o?

Łączę pozdrowienia

Michał Gniazdowski

Dzień dobry,

czytając Harry'ego Pottera, natrafiłam na zdanie: „Weszli Dudley, a za nim wuj Vernon, obaj marszcząc nosy [...]”. W innym wydaniu napisano „Wszedł Dudley, a za nim wuj Vernon [...]”. Czy pierwsza forma jest poprawna? Wydaje mi się, że coś tutaj nie gra; z tego co wiem, taka forma jest poprawna, kiedy użyjemy spójnika „i” albo przyimka „z”, ale co z wyrażeniem przyimkowym?

Pozdrawiam.