Witam, jaka jest prawidłowa pisownia: zakażmy czy zakarzmy. By doprecyzować, to chodzi mi o słowo odnoszące się do zakazywania czegoś, a nie do roznoszenia czynników chorobotwórczych.

Szanowni Państwo,
Irytuje mnie zwyczaj nadużywania od pewnego czasu wyrażenia dokładnie. Wydaje mi się, iż ta kalka z języka angielskiego (exactly) zubaża nasz i tak już jałowy język potoczny, a słyszy się ją wszędzie – nawet w radiu i telewizji, i to głównie z ust ludzi młodych, którzy chcą w ten sposób zaznaczyć swoją przynależność do… ano, do czego?
Swoim dzieciom „zabroniłem” mówienia dokładnie, zalecając takie wyrażenia, jak: oczywiście, owszem, tak jest, w rzeczy samej, zgadza się, słusznie, istotnie, a nawet (to już żartem): precyzyjnie.
Zdaję sobie sprawę, że mowa ludzka własnymi chadza drogami i nie można społeczeństwu narzucać siłą norm językowych, ale czy nie dałoby się na łamach (lub na antenie) jakiegoś publikatora wydać wojny takim prymitywizmom, jak właśnie dokładnie?
Życzę powodzenia i radości z pracy,
Zdzisław Halicki

Ostatnio z tego źródła (https://kulturystykajezyka.wordpress.com/2016/02/29/ilosc-i-liczba/) dowiedziałem się, że podział na „policzalną liczbę” i „niepoliczalną ilość” jest dość sztuczny. Ilość ma szersze znaczenie niż liczba i przed wojną odnoszono ją także do rzeczy policzalnych, czynili to także polscy literaci. Czy skoro więcej argumentów (jak sądzę) przemawia za „ilością policzalną”, to czy w przyszłości językoznawcy zaaprobują ją także w formach oficjalnych, nie tylko potocznych?

Szanowny Panie Profesorze,
Dlaczego w słowniku wyraz nieokreślony jest napisany łącznie, a Kodeksie Pracy oddzielnie?

Jak prawidłowo ortograficznie zapisać oznaczenie klasy – uczniowie z szóstej a czy uczniowie z szóstej A? Na dziennikach lekcyjnych też są niejasności – jedni piszą 5b inni 5B.
Dziękuję i pozdrawiam.

Jak zapisać: grubo ponad sześciomiesięczny ser? A dokładniej, czy słowo ponad w tym wypadku jest pierwszym członem przymiotnika i powinno być zapisane łącznie?
Bardzo dziękuję za odpowiedź

Nie znalazłem nigdzie informacji o etymologii słowa szkop (pogardliwie o Niemcach, w szczególności o żołnierzach Wehrmachtu). Nazwa ta często wytępuje u Wiecha (np. Café „Pod Minogą”), ale także w Zakazanych piosenkach („po dychu od chłopa na trumnę dla szkopa”). Czy szkop i skop mają wspólne pochodzenie?

Szanowni Państwo,
będę wdzięczny za przybliżenie zakresu zastosowania skrótu tut. Można się z nim spotkać bardzo często w korespondencji z instytucjami wymiaru sprawiedliwości, chciałbym dowiedzieć się, czy:
– po pierwsze: stosować go mogą obie strony („tut. Sąd wzywa”, „w odpowiedzi na wezwanie tut. Sądu”);
– po drugie: skrót tut. bywa używany również w innych, poza związanymi z wymiarem sprawiedliwości i urzędami, okolicznościach?
Łączę wyrazy szacunku,
I. S.

Dzień dobry.
W pewnej reklamie telefonów komórkowych pojawia się określenie wszystko mający. Czy pisownia taka jest poprawna? Czy należałoby raczej zapisywać wszystkomający, na podobnej zasadzie jak wszystkowidzący czy wszystkowiedzący?
Podkreślam także, iż z kontekstu reklamy wynika, iż telefon jest raczej wszystkomający 'uniwersalny, posiadający niezmiernie dużo funkcji' aniżeli wszystko mający 'mający wszystko, zawierający wszystko w sobie'.
Dziękuję.

Szanowni Państwo,
mam wątpliwości dotyczące interpunkcji zdania: „Jeżeli (,) mimo przekazanej w etapie pierwszym informacji (,) sytuacja się nie zmienia, w drugim etapie możesz dać wyraz swoim emocjom – rozdrażnieniu, złości”. Czy przecinki wydzielające fragment mimo przekazanej w etapie pierwszym informacji są konieczne? Czy musi być ten fragment potraktowany jako wtrącenie? Jakie reguły składniowe, interpunkcyjne tu obowiązują? Będę wdzięczna za odpowiedź.