Dzień dobry,

Mam pytania dotyczące dopełniacza słowa ryś. Rozumiem, że formy rysi i rysiów są poprawne. Dlaczego istnieją dwie formy, skąd to wynika? Jaka jest historia ich powstania, która jest pierwotniejsza i „bardziej poprawna”? Może jest szerszy kontekst w tym temacie?

Bardzo dziękuję i pozdrawiam

Proszę o wyjaśnienie czy w języku polskim jest określenie, jak powinni się nazywać wzajemnie rodzice, których dzieci są małżeństwem. Czy potrzeba mówić ojciec mojego zięcia itp., czy można to wyrazić jednym słowem?

Witam,
Jakie znaczenie ma staropolskie słowo synowiec? 'Syn' czy 'zięć'?

Pozdrawiam,
Marek Cieślik,
tłumacz

Bardzo proszę wyjaśnienie, czy moja córka poślubiła Bogdana Pioch, czy Bogdana Piocha. I jak się nazywają teraz: Kasia i Bogdan Pioch czy Piochowie? Zięć twierdzi, że jego nazwiska się nie odmienia. Pięknie dziękuję za wyjaśnienie moich wątpliwości.
Świeżo upieczona teściowa
Ewa Siennicka

Moje pytanie dotyczy koligacji rodzinnych. Mianowicie: żona brata to bratowa, mąż siostry – szwagier; ale siostra żony? brat żony? I odwrotnie: brat męża i siostra męża?
Ciekawi mnie również powiązanie dzieci z dalszą rodziną. Czy brat mamy to wujek, a brat taty to stryj? A żona brata mamy? Mąż siostry mamy?
Bardzo dziękuję za odpowiedź w tej nurtującej mnie kwestii.
Emilia Maćczak

Szanowni Państwo!
Zastanawia mnie, czy istnieje w naszym języku określenie na żonę córki albo na męża syna. Czy skoro mamy synową, mogę powiedzieć o synowym? A zamiast zięć – zięciowa lub (tak jak synowa) córkowa? Może to i głupie, bo przecież taki problem językowy jeszcze nas nie dotyczy, ale gdzieś w świecie już są takie przypadki. Wygodniej więc byłoby mi powiedzieć: „To była jej zięciowa” niż „To była żona jej córki”.
Pozdrawiam serdecznie!
Małgorzata P.

Kogo nazwiemy powinowatymi pierwszego stopnia. Czy istnieje stosunek wzajemny w powinowactwie, jak to ma miejsce w przypadku pokrewieństwa?

Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)

Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.

Dziękuję za naświetlenie tematu,

Łukasz