Czy można prosić o ponowne spojrzenie z perspektywy 5 lat na odpowiedź https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/celebryt;10049.html?

Szanowni Państwo,

czy forma „z głębokim poważaniem” jest dopuszczalna? Mnie nasuwają się konotacje z wyrażeniem „w głębokim poważaniu”.

Z poważaniem

Adam

Witam,
Czy poprawne jest wyrażenie spowrotem, czy też z powrotem?
Pozdrowienia

Czy w polskiej kulturze w relacji dorosły uczeń-dorosły nauczyciel można zwracać się do siebie po imieniu? Mam na myśli np. lekcje indywidualne, uczeń i nauczyciel są w podobnym wieku (uczeń/kursant, nauczyciel/lektor).

Ja właśnie w ten sposób zwracam się do moich uczniów i oni do mnie też, ale wielu nauczycieli twierdzi, że to niezgodne z polską kulturą, tradycją, że to moda, wpływ kultury anglosaskiej itd. Oczywiście w środowisku np. uniwersyteckim sama wolę formę oficjalną, ale mam na myśli właśnie środowisko szkół prywatnych i nauczanie indywidualne.

Moim zdaniem jak najbardziej zgodne z polską tradycją jest przechodzenie na "ty" dwojga dorosłych ludzi, jeśli oboje wyrażą zgodę. W dyskusji z innymi nauczycielami próbuję zawsze zwracać też uwagę na to, że etykieta językowa i oficjalność/nieoficjalność to nie jest system zero-jedynkowy, jednak nadal jest spora grupa nauczycieli, których moje argumenty nie przekonują.

Imiona i nazwy własne typu Eric, Titanic, Celtic przyjmują w narzędniku (w pisowni) postać: Erikiem, Titanikiem, Celtikiem. Wiele osób jednak albo o tym nie wie, albo lekceważy tę zasadę, pisząc: Ericiem, Titaniciem, Celticiem. Ale co właściwie stoi na przeszkodzie, żeby tak pisać? Przecież wówczas nadal czytamy c jako k, tak jak w pisowni: Erica, Ericowi, Ericu itp. Czy zatem przeszkodą jest tylko pewna „śmieszność„ takiego zapisu i obawa, że Ericiem będzie odczytywane jako [erićem]?

Szanowni Państwo!
Ostatnio nieźle się nagłowiłam – i nadal głowię – nad pewną kwestią z tekstu, który otrzymałam do zredagowania. Otóż pisze tam tłumacz: „Jestem pewien, że byśmy się dobrze zrozumieli” czy też „Stałoby się tak; wiedziała, że by się stało”. Chodzi mi o to że byśmy i że by. Słownik interpunkcyjny dopuszcza pisanie by oddzielnie po spójniku, ale w nieco innych przypadkach. Jak jest w tych przytoczonych przeze mnie przykładach? Razem czy osobno?
Iwona Michałowska