Dzień dobry!
Bardzo proszę o opinię na temat poprawności wyrażenia co i rusz. Czy należy je, podobnie jak co i raz według słowników poprawnościowych, traktować jako błędne?
Serdecznie pozdrawiam
Mira

Dzień dobry,
ostatnio na wydruku z terminala, po płatności kartą zauważyłem zapis: „Potwierdzenie PIN-em, podpis nie wymagany”. Czy nie wymagany zostało w tym wypadku dobrze zapisane? Drugie pytanie dotyczy zapisu co rusz. Znalalem również zapisy coróż itp.
Dziękuję i pozdrawiam.
Jacek Jankowski

Nie znoszę, kiedy zaraz po wejściu do sklepu ekspedienci pytają mnie: „W czym mogę pomóc?”. Nawet na dworcu kolejowym w Międzyzdrojach chodzą wynajęte studentki w jaskrawych kamizelkach z takim właśnie napisem. Gdzie się nie ruszyć – ktoś oferuje mi pomoc. Czy jest to właściwe zapytanie w takich sytuacjach? A gdybym miał np. składnicę złomu i zauważył, że ktoś czegoś szuka wśród hałd metalu. Powinienem pytać, czy mogę w czymś pomóc, czy po prostu: „Czego pan tu szuka?”. Trochę to nieeleganckie…

Bardzo proszę o podpowiedź, w jaki sposób zapisać jakby/jak by w następujących zdaniach:
Jak by ktoś pokazał drogę, wszyscy ruszyliby w tym kierunku.
A jakie ma Pani najwcześniejsze wspomnienia? Jak by się Pani tak zastanowiła.
Jak by była sama, to by potrzebowała pomocy.
A jak by mi Pani powiedziała, co robiliście w tej szkole.
Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.

Pozdrawiam,
Barbara Mrowiec

Proszę o szersze opisanie pod kątem etymologicznym znaczenia wyrażenia być winnym czegoś.

Dziękuję.

Szanowni Państwo,
czy zdania: Co raz, to któryś górników pchnął kogoś, Od razu, jak mi napisałaś, pomyślałem…, Zaraz, jak mi napisałaś, pomyślałem…, Zauważyłem [to] zaraz, jak wysłałem wiadomość…, Są i tacy, którym płacą nie wiem za co, Można go kupić, np. zamawiając przez Internet, Nie wiem dlaczego tak [a nie inaczej] mają poprawną interpunkcję?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo, mam wątpliwości dotyczące odmiany norweskich nazw miejscowych, tych mniej znanych w Polsce. Wydajemy norweską serię kryminalną, w której co rusz pojawiają się nazwy Malvik, Larvik, Trondelag, Skien, Porsgrunn itd. (przepraszam za brak niektórych znaków diakrytycznych). Niektóre brzmią naturalnie, gdy się je odmienia, inne – już nie. Jaką zasadę odmiany przyjąć w literaturze pięknej? Z góry dziękuję za odpowiedź

Słowniki ortograficzne i języka polskiego podają sex jako oboczną formę słowa seks. Mamy także sex appeal, sex shop i sexy. Pisanie x zamiast ks jest częstym zabiegiem marketingowym, ostatnio pojawiły się bowiem filmy Sex w Brnie i Śmiertelnie sexowna. Czy pisownia przez x jest tutaj uzasadniona? Jest też hasło promujące jeden z filmów: „Zemsta jest sexi”, a co rusz można w rozmaitych sloganach przeczytać o textach i że coś jest robione na maxa. Co Państwo o tym sądzą?

Szanowni Państwo,

która wersja zdania jest poprawna i dlaczego: „Policjanci boją się podjąć konkretnych działań” czy „Policjanci boją się podjąć konkretne działania”? Bardzo proszę o wyjaśnienie i rozwianie moich wątpliwości. Z góry dziękuję.

Z wyrazami szacunku i pozdrowieniami

Dominik

Temat: czas zaprzeszły.

W jednym z utworów lirycznych zauważyłem pewne zdanie, które brzmi bardzo nienaturalnie: „Wolałbym już wcale angażu być nie dostać!”.

Z kontekstu da się wyczytać, że podmiot liryczny wyraża żal i ubolewa nad tym, że dostał angaż. Wydaje mi się, że autorowi chodziło o użycie czasu zaprzeszłego, jednak konstrukcja i kolejność wyrazów nie pasuje do zasad gramatycznych czasu zaprzeszłego, które znalazłem. Być może dlatego, że nigdzie nie znalazłem przykładów przeczeń w czasie zaprzeszłym. Dlatego nie mogę rozstrzygnąć: czy jest poprawnie, czy nie? Mam nadzieję, że państwo mi pomożecie.

Pozdrawiam

Filip