-
uchetany czy uhetany?11.12.201311.12.2013Szanowni Państwo,
który zapis jest poprawny: uchetany czy uhetany, uchetać czy uhetać? Słowniki jeszcze nie notują tych wyrazów, a uzus jest zróżnicowany. Dziękuję za rozwianie wątpliwości!
Z pozdrowieniami
a. -
Wałczenie
29.04.202429.04.2024Jak zmieniało się postrzeganie zjawiska wałczenia? Podobno początkowo niezgłoskotwórcze u jako ł było cechą gwary chłopów, niższych warstw i zalecano unikanie takiej wymowy. Jeszcze na początku XX w. wiele osób używało tzw. scenicznego ł. Czy wałczenie zatem postrzegano jako styl potoczny, czy wręcz psucie języka, niestosowne w mowie oficjalnej? Może inaczej mówiono w domu, a inaczej w szkole czy podczas publicznych wypowiedzi? Do dziś niektórzy młodzi prezenterzy TVP Wilno stosują sceniczne ł, choć z pewnością są świadomi, że w Polsce już (prawie) nikt tak nie mówi. A na nagraniu głosu J. Piłsudskiego słychać, że wałczy. Lektorzy Polskiej Kroniki Filmowej początkowo nie wałczyli.
-
wątpia ‘wnętrzności’24.09.201824.09.2018Szanowni Państwo,
proszę o etymologię rzeczownika wątpia (‘wnętrzności’).
Pozdrawiam
Stratos Vasdekis
-
Wiater 2.03.20182.03.2018Bardzo proszę o odpowiedź, jak prawidłowo należy odmieniać nazwisko Wiater. Kolega w pracy nazywa się Wiater i niektórzy odmieniają to nazwisko: kogo, czego? Wiatera. Dla mnie brzmi to sztucznie. Nie wiem czy mam rację, ale wydaje mi się, że w odmianie eliminuje się w końcówce nazwiska -e. Według mnie powinno być: Wiatra. Czy mam rację, a może jestem w błędzie. Bardzo proszę o pomoc.
-
wiatr i sweter31.10.200231.10.2002Dzień dobry Państwu,
Czy mogliby państwo wytłumaczyć mi nielogiczność językową w słowach: wiatr, ale nie wiater, sweter, ale nie swetr?
Z góry dziękuję. -
witkacyzmy
13.07.202027.09.2014„Zjeść, poczytać, pogwajdlić, pokierdasić i pójść spać” (Witkacy, Szewcy). Podejrzewam, że za tą gwarą (?) kryją się znaczenia nie całkiem przyzwoite, ale skoro już młodzież czyta, to niech czyta ze zrozumieniem. Co to znaczy kierdasić i gwajdlić?
-
W koło Macieju31.01.201731.01.2017Szanowni Państwo,
ciekawi mnie etymologia wyrażenia w koło Macieju. Skąd ów Maciej?
Przy okazji chciałbym złożyć całej redakcji najserdeczniejsze – bardzo zaległe – życzenia świąteczne oraz wszystkiego dobrego na cały ten rok, a szczególnie dalszej wytrwałości i cierpliwości w zmaganiach z niezmordowanymi czytelnikami poradnikami. Wykonują Państwo fantastyczną pracę!
Ze szczególnymi wyrazami szacunku
Niezmordowany Czytelnik
-
W końcuś mężczyzną się stał, czyli o formach aglutynacyjnych21.09.201821.09.2018Dzień dobry,
jest w użyciu taka dziwna konstrukcja: W końcu mężczyznąś się stał. Zakładam, że jest to „ciężki” regionalizm, natomiast interesuje mnie, jak się ta konstrukcja nazywa? Zakładam też, że nie jest specjalnie popularna – ale może się mylę?
Dziękuję za odpowiedź.
-
wprzód, czyli najpierw5.03.20115.03.2011Dzień dobry,
czy słowo wprzód w znaczeniu 'najpierw' miało kiedykolwiek pisownię rozłączną? Jeśli tak, to kiedy?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie -
wymowa ę i ą na końcu wyrazu12.04.200612.04.2006Usłyszałem niedawno, że w słowach zakończonych na literę ę wyraźne jej wymawianie jest nadinterpretacją. Ale czy błędem wymowy? A co ze słowami zakończonymi literą ą? Czy jej wymawianie jest też nadinterpretacją? Mnie bardzo razi, gdy ktoś mówi: [robjo, pijo] itp.