-
Odczytywanie daty zapisanej cyfrowo
9.07.20239.07.2023Dzień dobry,
chciałem zapytać o poprawną wymowę dat. Czy dla przykładowej daty 30.06.2023 istnieją inne dopuszczalne formy wymowy oprócz: „trzydziesty czerwca dwa tysiące dwudziestego trzeciego roku”?
Czy w powyższym można pominąć słowo „roku”?
Pozdrawiam i życzę dobrego dnia.
-
3,5-procentowy7.09.20017.09.2001Czy zasady dotyczące łączenia liczebników (wyrażonych cyframi) z przymiotnikami (chodzi mi tu o pisownię z łącznikiem, np. 3-majowy) obowiązują także wtedy, gdy mamy do czynienia z ułamkiem, np. 1/3-oktawowy? Jak ten problem należy rozwiązywać w wypadku wyrazów krotność czy krotny? Czy np. forma 2,7-krotność jest poprawna?
-
imię przed nazwiskiem8.02.20088.02.2008Wkrótce po katastrofie samolotu Casa zostały publicznie odczytane nazwiska pilotów, którzy zginęli. Oficer czytał nazwiska z szacunkiem, głośno i wyraźnie, ale… no właśnie, zastosował szyk: stopień wojskowy, nazwisko, imię. Czy, nawet biorąc pod uwagę wyjątkowość chwili, w tym przypadku stawianie nazwiska przed imieniem nie było zgrzytem z językowego punktu widzenia? O ile mi wiadomo, w języku polskim obowiązuje zasada, że szyk nazwisko plus imię stosuje się tylko w wykazach alfabetycznych.
-
iść ręka w rękę9.04.20029.04.2002Co Państwo sądzą o takim frazeologizmie? Oto całe zdanie:
Dokumenty te są dokumentami prawnymi i powinny być przygotowane przy pomocy specjalnie powołanej do tego rady, w porozumieniu z prawnikami. Przygotowanie dokumentów wymaga dużo pracy. Powinny „iść one ręka w rękę” z twoim biznesplanem.
Chodzi mi o to iść ręka w rękę. -
Jakby czy jak by, żeby czy że by? 25.04.201625.04.2016Mam pytanie dotyczące dwóch przykładów pisowni cząstki by.
- Nie wygląda to tak, jakby/ jak by się wydawało.
- Myślę, żeby/że by się na mnie pogniewała.
Nie wiem, czy mój tok myślenia jest dobry, ale wydaje mi się, że w pierwszym przykładzie można wymienić jakby na jak gdyby – jednak nie mam przekonania co do łącznego zapisu. Co do drugiego przykładu mam jeszcze większe wątpliwości.
Pozdrawiam
Amator polszczyzny
-
keczup9.12.20079.12.2007Witam:) mam pytanie w związku z jednym problemem językowym: czy powinniśmy mówić keczup czy keczap oraz pisać keczup czy ketczup? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Studentka polonistyki.
-
Odczytujemy zapis matematyczny9.06.20209.06.2020Dzień dobry. Mój syn studiuje matematykę. Ostatnio jeden z profesorów zwrócił mu uwagę, że wyrażenie a≥b czytamy: a jest równe, większe b. O ile przy czytaniu symbolami jest to dla mnie poprawne, to kiedy wstawię cyfrę brzmi śmiesznie: 3 jest równe, większe 5. Uważam, że powinien tam pojawić się przyimek, tylko który: od, niż? A może naprawdę nie trzeba? Dziękuję za wyjaśnienie.
-
rżnąć a dorznąć10.11.201510.11.2015W poradni pojawiło się już pytanie: Dlaczego rżnąć (np. drewno) ale podrzynać (gałąź, na której się siedzi)?, na którą odpowiedź dr Długosz-Kurczabowej brzmiała: „Do dawnych form rznąć, dorznąć, zarznąć, wyrznąć… utworzono wtórne odpowiedniki częstotliwe rzynać, dorzynać, zarzynać, wyrzynać… (analogicznie do umotywowanych par typu zacząć – zaczynać)”.
W związku z tym zastanowiło mnie jednak, jak brzmiała wymowa. Wynika to z tego, że czytając podrzynać jako [pod-żynać], mielibyśmy oboczność ż-rz, biorąc pod uwagę rżnąć. Wydaje mi się zatem, że pierwotne odczytanie podrzynać brzmiałoby [podr-zynać], i rznąc [r-znąć], tak jak marznąć.
W czasach szkolnych miałem podobny problem, gdy czytaliśmy Reja, gdzie znajdujemy słowo barzo, które w oczywisty sposób jest naszym współczesnym bardzo, a więc odczytanie powinno brzmieć raczej [bar-zo] niż [bażo], które to strasznie mnie wówczas raziło.
Czy takie rozumowanie jest prawidłowe? Czy jest to powiązane z czeskim ř, które ponoć wymawia się podobnie? Odchodząc trochę od powyższego – czy czasowniki rżnąć i żąć są pokrewne, czy to przypadkowa zbieżność?
Z poważaniem
Marek Kielar -
tryb rozkazujący i negacja10.11.201410.11.2014Zastanawiam się właśnie nad formami trybu przypuszczającego takich czasowników jak np. wchodzić lub przyjeżdżać. Powiemy: „Wejdź do środka!”, ale gdy zaprzeczymy, zmieni się forma czasownika: „Nie wchodź do środka!”. „Przyjedź do mnie”, ale „Nie przyjeżdżaj do mnie!”. Z czego wynikają te dwie różne formy?
-
Trzynaście, trzynastu, trzynaścioro 30.03.201630.03.2016Szanowni Państwo,
w potocznej rozmowie pada czasem pytanie: Ile was tam było?. Zawsze mam z nim problem, kiedy chcę odpowiedzieć samym liczebnikiem. Najlepiej jest chyba przykładowo: trzynaście, bo w domyśle chodzi o osoby. Ale z kolei jeśli wiadomo, że były to osób różnej płci, może staranniej byłoby odpowiedzieć trzynaścioro? A może także trzynastka?
Podobny problem: Ilu jest ludzi w klasie? – dwudziestu trzech czy lepiej dwadzieścioro troje?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik