Szanowni Państwo,

jak by Państwo stworzyli feminatywy od takich słów jak ksiądz albo wódz?

Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
Treść mojego pytania dotyczy pojęcia pochodzącego z języka obcego. Chodzi o kwestię tak zwanego legizmu – ideologii funkcjonującej w starożytnych Chinach. W języku chińskim funkcjonuje on jako Fǎjiā.
W fachowej literaturze, w języku angielskim, określa się go mianem legalism. Niemniej, w polskiej literaturze naukowej, pojęcie legalizm zwyczajowo pojmuje się jako „ścisłe przestrzeganie prawa/państwo prawa/ zasadę praworządności”. Chińskie pojęcie określa się raczej jako legizm. Muszę nadmienić jednak, że założenia Fǎjiā w istocie spełniają powyższe kryteria definicji.
Moje pytanie dotyczy dopuszczalności stosowania słowa „legalizm” właśnie w kontekście Fǎjiā. W literaturze przedmiotu można natknąć się na różnorodne formy, jednakże samemu redagując pracę naukową wolałbym oprzeć się na wykładni Poradni Językowej.

Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać, jak poprawnie zapisać termin nie-twórca, będący przeciwstawnieniem logicznym (razem, oddzielnie czy z łącznikiem). Na przykład w zdaniu: „Nie-twórca przypisał sobie autorstwo cudzego utworu”. Słownik ortograficzny języka polskiego odnosi się jedynie do przeciwstawień logicznych, których drugi człon pisany jest wielką literą, np. nie-Polak.
Oczekując na Państwa odpowiedź, pozostaję z poważaniem,
Krzysztof Czub

Szanowni Państwo, bardzo proszę o poradę w kwestii zapisu imienia bohatera filmów animowanych z serii „Scooby-Doo”. Wielki Słownik Ortograficzny PWN dostępny online informuje, że jest ono nieodmienne. Zastanawia mnie jednak, czy forma „Scooby'ego-Doo” jest na pewno nieprawidłowa? Będę bardzo wdzięczna za przybliżenie tego tematu. Dziękuję.

Dzień dobry.
Interesują mnie zasady transkrypcji wyrazów rosyjskich, w których występują sylaby z samogłoskami ю, я, ё po literach щ, ж, ц, ш. Takie połączenie nie występuje raczej w słowach pochodzenia rosyjskiego, jedynie w wyrazach zapożyczonych, jednak czasem ten problem pojawia się przy transkrypcji tytułu, np., „Жюль Шяэнь в Цюрихе летал на парашюте с рюкзаком тушёнки”. Będę wdzięczna, jeżeli Państwo podacie to zdanie w transkrypcji.
Z poważaniem.

W tekście, który redaguję, pojawiła się nieodmieniona węgierska nazwa Zalaegerszeg (miasto) w związku z wyrazem burmistrz – burmistrz Zalaegerszeg. Zapisałem jednak formę odmienioną, czyli (burmistrz) Zalaegerszegu, gdyż uznałem ją za zgodną z normą (odmiana jak: M. Brzeg, D. Brzegu…). Autor tekstu upomniał mnie natomiast, by przywrócić poprzednią formę nazwy, czyli formę nieodmienioną (Zalaegerszeg). Której formy powinienem użyć?