-
O nazwie gry komputerowej HλLF-LIFE (Half-Life)13.06.201713.06.2017Chciałem zapytać, jak wygląda sytuacja odmiany stylizowanych nazw własnych (głównie anglojęzycznych). W sytuacjach, gdy niektóre litery w nazwie są zastępowane symbolami lub cyframi, narzucana jest pisownia samymi wielkimi lub małymi literami itp. Spotkałem się ze stwierdzeniem, że stylizacja przy odmianie powinna zostać usunięta (np. w mianowniku HλLF-LIFE, ale w dopełniaczu powinno być Half-life’a). Czy są jakieś normy, które dyktują, w jaki sposób powinno się odmieniać takie wyrazy?
-
pacierz29.08.200229.08.2002Jaka jest eytymologia słowa pacierz? Dziękuję.
Krystian -
Pan/Pani15.05.200215.05.2002Bardzo proszę o odpowiedź, w jaki sposób mam napisać następującą rzecz: zwrot grzecznościowy do Pana, Pani w liście oficjalnym np. Pana (-ią) – chodzi o podzielenie i przeniesienie zarazem odmienionego skrótu od słowa Pani.
Czy powinno być: Pana(-ą)? Czy powinno być: Pana (-ią)?
Chodzi mi zarówno o skrót (z lub bez i w wyrazie Pani, i które zmiękcza, jak i o obecność lub nie spacji po słowie Pan, tuż przed nawiasem. Proszę też o małe uzasadnienie poprawnej pisowni (argumenty za).
Czekam i z góry b. dziękuję
Pozdrawiam,
Magda
-
pisownia spółgłosek miękkich25.10.200625.10.2006Witam serdecznie!
Czy istnieją jakieś zasady pisowni spółgłosek miękkich? Jak wyjaśnić dziecku, kiedy piszemy spółgłoskę miękką, a kiedy zmiękczamy spółgłoskę przez i?
Z góry dziękuję za pomoc. -
przymiotniki typu boży – wysoki
19.12.202319.12.2023Szanowni Państwo,
skąd się wzięła niekonsekwencja w tworzeniu przymiotników „dzierżawczych” na bazie zmiękczającego „j” od słów z ostatnią spółgłoską „g”? Regularnie jest boży od Bóg czyli wymiana g—ż zgodnie z regułą pierwszej palatalizacji. Podobnie buldoży od buldog, innych przykładów nie kojarzę. Jednak od wróg mamy wrogi - skąd tu miękkie g, czyżby analogia do przymiotników zwykłych, niedzierżawczych takich jak błogi? W każdym razie regularny przymiotnik wraży (choć z rusycyzmem cerkiewnym) wyszedł z użycia. Znowuż od papuga jest papuzi, całkiem nieregularnie — a może wg wzorca takiego jak w ptak—ptasi?
Proszę o naświetlenie tego problemu.
Łukasz
-
Szczebiot…18.02.201918.02.2019Dzień dobry.
Zauważyłem dość dawno temu, że niektórzy ludzie – zwłaszcza młode dziewczęta – chcąc nadać swojej wypowiedzi (tak zgaduję) dodatkowego ładunku grzeczności, szacunku, czy nawet „zalotności”, „ubezdźwięczniają” głoski dź, ś, ć w takich zwrotach, jak np. dziękuję, cześć itp., tak że brzmią one bardziej jak „dzenkuję”, „czesc” z lekko tylko zmiękczonymi ww. głoskami.
Czy językoznawcy również zaobserwowali takie zjawisko?
Z poważaniem,
Adam Woroniak
-
szejść, jejść23.09.200823.09.2008Szanowni Państwo,
czytając teksty gwarowe z różnych regionów Polski, zauważyłem, że bardzo często w gwarach śląskich, a także, choć znacznie rzadziej, w tekstach wielkopolskich przed spółgłoską [ś] pojawia się dodatkowa głoska [j] np. szejść, jejść. Czy w dawniejszych czasach w Wielkopolsce środkowej (np. w okolicach Poznania) wymowa taka była równie powszechna i częsta jak na Śląsku?
Z poważaniem,
Filip Cerkaski -
tnie i ciął13.10.201413.10.2014Witam!
Od dawna nurtuje mnie sprawa czasownika ciąć, którego rdzeń zmienia się w zależności od formy gramatycznej. Mówimy: pocięty papier, on ciął, będziemy ciąć, ale również: tnące nożyczki, ja potnę, ona tnie. Czy kiedyś były to dwa czasowniki o odmiennych znaczeniach?
Z góry dziękuję
Michalina Wrzalik -
Trzeć – tarł, ale wrzeć – wrzał27.04.201627.04.2016Dlaczego od czasowników mrzeć, trzeć, przeć itp. mamy: marł, tarł, parł, a od wrzeć, ujrzeć – wrzał, ujrzał?
Z góry dziękuję za odpowiedź
Łukasz
-
ukamienować3.04.20023.04.2002Jak się pisze poprawnie: ukamienować czy ukamieniować. Jeśli ukamienować, to dlaczego nie zmiękcza się po spółgłosce, czyżby to był wyjątek?
Czekam niecierpliwie (nie tylko ja) na odpowiedź.
Dziękuję z góry
Kłosowski M.