Czy mają Państwo coś przeciwko konstrukcji zarówno…, jak też…? Słowniki podają chyba tylko zarówno…, jak (i), ale z tą pierwszą również się czasem spotykam.

Szanowni Państwo, 
czy poprawne językowo jest sformułowanie zarządzanie czasem? Spotkałam się ze stwierdzeniem, że można mówić wyłącznie o zarządzaniu sobą w czasie – ponieważ nie mamy wpływu na czas, który mija, nie możemy nim zarządzać. 

Z poważaniem
Patrycja Bukowska

Dlaczego w chemii przeciwieństwo kwasu nazwano zasadą? Ciekawi mnie, czemu zamiast neologizmu użyto neosemantyzmu?

Czy forma za ten czas jest poprawna językowo? Przykładowo:

– Idę zrobić obiad.
– Dobrze, a ja za ten czas posprzątam pokój.

A może poprawniejszą formą jest w tym czasie?

Witam!
Chciałbym zapytać o następującą rzecz: moi znajomi, którzy pochodzą z okolic Radomia, używają często formy za to, że w zdaniach, w których ja używam formy dlatego, że, np. „Jest bardzo zimno w domu, ale może za to, że na dworze jest zimno”. Czy to jakieś wyrażenie regionalne, typowe dla województwa mazowieckiego? Dziękuję z góry za odpowiedź.
Serdecznie pozdrawiam.
Paweł Łyś

Witam! Mam pytanie… Mąż mojej cioci to rodzony brat mojej dalszej cioci. Kim są w takim razie dla mnie dzieci tej dalszej cioci?

Zwracam się z pytaniem, o odmianę nazwiska Zbroja. Idąc za wzorcem odmiany, jeśli chcę zaprosić panią i pana o tym nazwisku, to powinnam zaprosić państwa Zbrojów. Niestety, brzmi to dla mnie dość dziwnie, dlatego chciałam się upewnić, czy mój tok rozumowania jest poprawny.
Będę wdzięczna za pomoc.

Dzień dobry,

bardzo proszę o rozstrzygnięcie, jak powinna wyglądać interpunkcja na końcu przytoczonego fragmentu tekstu, gdzie w cudzysłów jest ujęte całe zdanie pytające (niepoprzedzone wprowadzeniem z dwukropkiem).

„A może w ogóle nie muszę w tym uczestniczyć”, pomyślała, zasłaniając oczy ramieniem. „Dlaczego mam ryzykować życiem dla jakichś wielkich spraw, które nawet nie muszą mnie dotyczyć?”.

Czy ta kropka na końcu jest konieczna, czy może jednak postawiona nieprawidłowo?

Pozdrawiam.

Dzień dobry!
Mam problemy ze zdaniami rozkazującymi. Czy zdanie rozkazujące zawsze musi kończyć się wykrzyknikiem? Czy są to zdania rozkazujące: „Uprawiać sport na swieżym powietrzu!”, „Jeść dużo owoców i warzyw!”? Nauczycielka mojej córki poprawiła te zdania na: „Uprawia sport na świeżym powietrzu!”, „Je dużo owoców i warzyw!”. Według mnie powinno być: „Uprawiaj sport na świeżym powietrzu!”, „Jedz dużo owoców i warzyw!”. Które z tych zdań są poprawne?

Czy rzeczywiście zaimek który (także w wersji poprzyimkowej lub bardziej rozbudowanej) zawsze się musi odnosić do ostatniego rzeczownika w zdaniu nadrzędnym? Rozumiem, że zdanie „Ojciec Jana, który jest kolejarzem, naprawi nam tę kolejkę” brzmi niejednoznacznie i w wypadku, gdy kolejarzem jest ojciec, należałoby je przeredagować. Ale co z takim przykładem jak „Płyn do mycia naczyń, któryśmy dziś kupili…”? Znam redaktorów, którzy i to zdanie by poprawili, dla mnie to jednak zbytek pedanterii.