W branży teleinformatycznej istnieją urządzenia nazywane w języku angielskim media converters. Na naszym rynku jakiś czas temu zaczęła funkcjonować w formie pisanej polska – tłumaczona wprost nazwa – media konwertery. Wszystkie analogie wskazują jednak, że jest ona niezgodna z zasadami pisowni, dlatego pytanie brzmi, czy powinno się ją pisać łącznie, czy też rozdzielić człony łącznikiem?

Z poważaniem
M.J.

Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy nazwy konkursu "Kraków-Stare Miasto, wieści z podwórek, ulic i zaułków". Czy powyższy zapis jest poprawny, czyli z użyciem łącznika bez spacji w nazwie Kraków-Stare Miasto, czy może powinna to być półpauza oddzielona spacjami? Czy zależeć to może powinno od tego, co autor konkursu miał na myśli: Stare Miasto jako nazwę dzielnicy, czy po prostu "stare miasto", a wtedy zapis z użyciem małych liter? Będę wdzięczna za odpowiedź

Szanowni Państwo,
ciekaw jestem historii słowa krówka w znaczeniu ’cukierek’. Czy wiadomo, kiedy dokładnie się pojawiło i za czyją sprawą? Np. czy jakaś konkretna firma cukiernicza nazwała tak jako pierwsza swoje cukierki?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Zdarza mi się słyszeć, zwłaszcza wśród moich znajomych z południa Polski, formę krzyczeć po kimś zamiast krzyczeć na kogoś. Z początku podejrzewałem, że jest to element śląskiej gwary, ale później zdarzało mi się napotykać tę formę także u mieszkańców innych rejonów kraju. Żaden ze słowników, które przeglądałem, nie wspomina o krzyczeniu po kimś. Stąd moja prośba o wyjaśnienie, skąd w języku wzięła się ta forma i czy można uznać za poprawne jej stosowanie.

Szanowni Państwo,
bardzo proszę o informację czy nieuprzejme słowo kurde jest partykułą wzmacniającą, czy też wulgaryzmem? Osobiście zakwalifikowałbym to wyrażenie jako wulgarne ale nie mam co do tego pewności.
Zastanawia mnie także pochodzenie tego słowa. Może Państwo wiedzą coś na ten temat?
Z wyrazami szacunku,
Bartłomiej Pukacki, Poznań

Mówimy w Kwidzynie czy w Kwidzyniu?

„GDDK zleci przebudowę skrzyżowania i wykonanie lewoskrętu’’. To chyba nowe znaczenie słowa, dotychczas lewoskręt był manewrem, i to głównie zakazywanym. W Internecie piszą też o prawoskrętach, wprowadzanych i przebudowywanych. Co jednak oznacza „brak prawoskrętu’’:
– że nie ma drogi w prawo?
– że jest droga, lecz jest zakaz skrętu?
– że jest droga, wolno skręcić, ale nie ma wybudowanego prawoskrętu – pasa?
I czy prawoskręt jako manewr jest wystarczająco obecny w użyciu, by znaleźć się w słownikach?

Dzień dobry,
Chciałabym prosić o odpowiedź, czy użycie określenia łatwić w znaczeniu ‘załatwić’ jest prawidłowe. Np. Ja będę łatwić tę sprawę jutro. Wydaje mi się, że jest to gwarowe, ale spotykam się z tym zwrotem coraz częściej bez wyraźnej zbieżności w pochodzeniu użytkowników, stąd mój dylemat.
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam serdecznie.
Joanna

Znalazłem kolejną (po ałmatce / ałmaatce) rozbieżność pomiędzy Nowym słownikiem ortograficznym PWN pod red. E. Polanskiego a Słownikiem nazw własnych Jana Grzeni. Tym razem chodzi o wyraz karakasczyk / karakaszczyk. Jak jest tym razem?
Przy okazji chciałem skomentować tamtą odpowiedź: jeśli źródło podaje tylko jedną pisownię, nie wspominając ani słowem o oboczności, to czytelnik przyjmuje, że jest to jedyny wariant albo przynajmniej zalecany. Jeśli formy są mniej więcej równoważne, to powinno się wymienić obydwie, a jeśli jedna ma nad druga wyraźna przewagę, to w obu słownikach powinno być tak samo. Oczekiwałbym od tak autorytatywnych źródeł jak pewuenowskie wydawnictwa, by nie stawiały mnie w obliczu takich rozterek.

Czy mieszkańców Koryntu możemy określać mianem Koryntian, tyle że zapisywanych małą literą? Według WSO Koryntianin to mieszkaniec Koryntii, jednak we wstępie do Pierwszego Listu do Koryntian czytamy, że „List adresowany jest do mieszkańców Koryntu, bogatego miasta greckiego o dwóch portach, które dzięki swemu położeniu geograficznemu było ważnym ośrodkiem handlowym, religijnym i kulturalnym” (Pismo Święte, Wydawnictwo Święty Wojciech, Poznań 2010, s. 1615).