dwa-psy-pięć-psów
  • dwa psy, pięć psów

    26.06.2014
    26.06.2014

    Witam,

    dlaczego mówimy „Są dwa/trzy/cztery psy”, ale już „Jest pięć/sześć/siedem… psów”. Mam tu na myśli czasownik, który występuje raz to w liczbie pojedynczej, a raz w mnogiej oraz rzeczownik, który raz w mianowniku a raz w dopełniaczu.

    Pozdrawiam,

    Kamil

  • Ile wspaniałych psów? 

    16.05.2021
    16.05.2021

    Szanowni Państwo,

    szukam reguły na następujące pytanie: czy jest różnica znaczeniowa między określeniami 1 i 2:

    1. pięć wspaniałych psów

    2. wspaniałych pięć psów.


    Moim zdaniem przykład drugi implikuje, że chodzi o pięć z pięciu psów, a przykład pierwszy nie zawiera takiej dodatkowej informacji. Może się jednak mylę i wariant drugi jest niepoprawny.


    Z wyrazami szacunku

    dr A. Will

  • teraz stoły, przedtem psy
    1.05.2015
    1.05.2015
    Dzień dobry.
    Mam pytanie odnośnie do form wyrazów, które wchodzą w związek z liczebnikami. Interesuje mnie, dlaczego liczebniki główne od 1 do 4 łączą się z rzeczownikiem w mianowniku (jeden stół, dwa, trzy, cztery stoły), podczas gdy liczebniki od 5 wzwyż łączą się z dopełniaczem (pięć, sześć, siedem etc. – stołów). Czy istnieją wyjątki od takiego użycia?
  • Pochodzenie oboczności wśród męskich form odmiany liczebników dwa, trzy, cztery oraz męskoosobowych form liczebników (w ogólności).

    12.03.2021
    12.03.2021

    W połączeniach liczebnik-rzeczownik, rzeczownik ma niekiedy niestandardową odmianę. Wszystkie liczebniki oprócz „dwa”, „trzy”, „cztery” (oraz 22, 23, 24 itd.) zachowują się w mianowniku i bierniku nieco jak rzeczowniki – poprzedzają rzeczowniki w dopełniaczu. Tymczasem, gdy po liczebniku występuje rzeczownik rodzaju męskoosobowego, charakter rzeczownika przyjmują również liczebniki „dwa”, „trzy”, „cztery” (dwóch mężczyzn; w mianowniku – opcjonalnie dwaj mężczyźni). Skąd taka niekonsekwencja?

  • Dwaj koledzy przyszli – dwóch kolegów przyszło
    30.12.2015
    30.12.2015
    Mam problem z wytłumaczeniem cudzoziemcowi, którego uczę języka polskiego (bo sama nie rozumiem), kiedy i dlaczego używamy form dwóch, trzech, czterech a kiedy i dlaczego dwaj, trzej, czterej, jak w zdaniach
    Przyszło do ciebie dwóch kolegów,
    Przyszli do ciebie dwaj koledzy,
    Trzech mężczyzn stoi przed domem,
    Trzej mężczyźni stoją przed domem.
    Dziękuję za wyjaśnienie.
  • Liczymy osoby

    16.09.2021
    16.09.2021

    Mówimy: jest jedna osoba, są dwie osoby, a pięć osób?

  • Dwoje uszu
    8.01.2018
    8.01.2018
    Czasami kupuję psu ucho wieprzowe w ilości kilku sztuk. Kupując dwie sztuki i wiedząc, że pochodzą od jednej świni, poprosiłbym o dwoje lub parę uszu, albo o uszy. Zapewne te w opakowaniu, są przypadkowe, każde z innej świni. Co więc kupuję? Uszy (intuicyjnie liczba podwójna) czy ucha (liczba mnoga)? Kupuję pięcioro uszu, pięć uch, pięć sztuk uszu (uch), trzy uszy, troje uszu, trzy ucha? Analogicznie, chociaż wygląda to nieco obscenicznie: oko. Pozdrawiam
  • 4 osoby, 5 osób
    19.12.2015
    19.12.2015
    Chciałam zapytać, czy poprawne jest zdanie:
    Wystarczy 4–5 osób w jednym pokoju?
    Moje wątpliwości budzi fakt, że powiedzielibyśmy: wystarczą 4 osoby i wystarczy 5 osób. Co zrobić, jeśli te liczebniki „spotykają się” w jednym zdaniu?
    Z pozdrowieniami
    Agnieszka
  • Trzech panów w łódce
    23.10.2017
    23.10.2017
    Szanowni Państwo,
    sięgnąłem po raz któryś po cudowną książkę Jerome’a Trzech panów w łódce (nie licząc psa). I nagle mnie tknęło: dlaczego Trzech panów w łódce, a nie Trzej panowie w łódce? Nie widzę żadnego logicznego powodu, aby stosować tu formę dopełniacza – a w mianowniku byłoby właśnie Trzej panowie… (tak samo, jak Trzej muszkieterowie). Czy ta forma ma jakieś uzasadnienie (na przykład – historyczne)?
  • ukończonych / nieukończonych 18 lat

    14.01.2023
    12.12.2022

    Dzień dobry,

    proszę o informację, która forma (ukończone/ukończonych) jest poprawna i jaka zasada tym rządzi:

    „ubezpieczony, który ma ukończone 18 lat, dziecko, które ma nieukończone 18 lat”;

    „ubezpieczony, który ma ukończonych 18 lat, lub dziecko, które ma nieukończonych 18 lat”.

    Ogromnie dziękuję i pozdrawiam

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego