Witam serdecznie. Moje pytanie dotyczy liczby mnogiej nazw geograficznych. Choć trudno znaleźć przykład jej użycia, według mnie nie ma przeszkód, by powiedzieć np. dwie Rosje, Turcje, dwa Londyny, Paryże, Krakowy, pięć Argentyn, Amsterdamów itd. Innego zdania natomiast są redaktorzy słowników on-line, którzy ignorują moje uwagi dotyczące braku l. mn. przy tych nazwach. Kto ma rację?
Pozdrawiam

Czy stawianie dwóch wykrzykników jest poprawne?

Witam, czy stawianie dwóch wykrzykników jest poprawne?

Szanowni Państwo,
mam problem z orzeczeniami w dwóch poniższych zdaniach:

1. Tysiące kwiatów przykryły/przykryło grób oficera.
2. Zdając sobie sprawę, że większość osób, które zasiadły w radach gminnych i miejskich, nie przedstawiło/przedstawiła żadnego pomysłu dotyczącego działania na rzecz lokalnej społeczności, przekazuję Panom mój program wyborczy.

Liczę na pomoc i – jeśli to możliwe – krótki uzasadnienie.
Z wyrazami szacunku
Karol Górski

Zdanie: „Nie mogli zakwestionować mojego prawa” wydaje się poprawne – połączony z zaprzeczeniem rzeczownik przyjmuje formę dopełniacza. A jednak w zdaniu „Nie bardzo mogli zakwestionować mojego prawa” aż chce się poprawić ostatnie dwa wyrazy na moje prawo. Czy słusznie i dlaczego?

Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam

Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o odpowiedź, jak odmieniać nazwę wafelka Grześki. Czy należy ją odmieniać tak jakby chodziło o dwóch Grześków? Na opakowaniu wafelka są dwie chłopięce buzie, co sugeruje, że jednak chodzi o imiona. Czy w takim razie w sklepie powinienem powiedzieć: Poproszę (tych) Grześków, (te) Grześki"? Czy może należy tę nazwę traktować jak przymiotnik i poprosić w sklepie o Grześkiego? A może jednak powinienem prostu powiedzieć: Poproszę Grześka.

W połączeniach liczebnik-rzeczownik, rzeczownik ma niekiedy niestandardową odmianę. Wszystkie liczebniki oprócz „dwa”, „trzy”, „cztery” (oraz 22, 23, 24 itd.) zachowują się w mianowniku i bierniku nieco jak rzeczowniki – poprzedzają rzeczowniki w dopełniaczu. Tymczasem, gdy po liczebniku występuje rzeczownik rodzaju męskoosobowego, charakter rzeczownika przyjmują również liczebniki „dwa”, „trzy”, „cztery” (dwóch mężczyzn; w mianowniku – opcjonalnie dwaj mężczyźni). Skąd taka niekonsekwencja?

Szanowni Państwo!
W tłumaczeniu z języka angielskiego zobaczyłem: „Telewizja pokazała premiera z kochanką, jak przeżywa drugą młodość (…)”. Czy nie lepsze: „Telewizja pokazała, jak premier z kochanką przeżywa (…)”? W pierwszym zdaniu jest i dopełnienie („premiera z kochanką”) i zdanie dopełnieniowe („jak przeżywa”), a tylko na jedno jest miejsce. Czy formy te dzieli jedynie upodobanie stylistyczne lub rejestr (podejrzewałbym dopuszczalność pierwszej w mowie potocznej)?
Z wyrazami szacunku,
Jeremi Ochab

Szanowna Redakcjo,

czy wyrażenia znajdujące się w powszechnym użyciu: „traktować kogoś z wyrozumieniem” oraz „traktować kogoś z wyrozumiałością” znaczą to samo?

Jeśli mogę wtrącić mój drugi językowy dylemat: stosujemy zwrot„nie rozumiem pytania” ale dodając partykułę z przysłówkiem „nie bardzo” zmieniamy przypadek rzeczownika na „nie bardzo rozumiem pytanie”. Czy jest to poprawne?

Z wyrazami szacunku

Maciej

Skąd wzięło się powiedzenie: o dupie maryny oraz ch bombki strzelił?