konsekwentnie
  • Kościół, Cerkiew i zbór
    25.06.2002
    25.06.2002
    Chciałabym się zapytać o pisownię następujących wyrazów: Kościół zachodni czy Zachodni; Cerkiew (w tekście historycznym, w którym Kościół pisany jest konsekwentnie wielka litera); Zbor mniejszy (j.w.). Tekst, w którym występują te wyrazy, dotyczy tematyki schizmy i różnych wyznań – stąd zastanawiam się nad pisownią.
  • kox albo koks

    11.05.2023
    11.05.2023

    Dzień dobry!

    Czy pisownię „kox” i „koks” można stosować zamiennie w celu wyrażenia pozytywnej opinii?

    Według słowników slangu (o dość wątpliwej jakości) „koks” oznacza materiał opałowy, narkotyk lub osobę posiadającą obsesję na punkcie siłowni, podczas kiedy dopiero „kox” oznacza pozytywne określenie, jednakże wyraz ten w większości jest wykorzystywany w języku mówionym, co utrudnia określenie pisowni. Moją niepewność wzmaga fakt, że pary wyrazów takie jak „sexy” i „seksi”, „spray” i „sprej”, „ketchup” i „keczup” itd. to synonimy, gdzie jeden wyraz jest spolszczoną wersją drugiego.

    Z góry dziękuję za odpowiedź.

  • kropka w zapisie nazw dekad
    20.12.2012
    20.12.2012
    Wiem, że z reguły (szczególnie, gdy chcemy oszczędzić miejsce i nie pisać wszystkiego słownie) pisze się np. lata 50. i 60. z kropką na końcu. Jednak w zdaniu, w którym wymieniamy ich więcej, np. w latach 50., 60. i 70., pojawia się nieco niezręczne zestawienie kropki i przecinka. Czy aby tego uniknąć, mogłabym napisać lata ’50, ’60 i ’70? Czy taka forma zapisu jest poprawna? Czy wtedy w całym tekście powinnam się konsekwentnie tego trzymać?
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • kwestie dialogowe
    13.12.2011
    13.12.2011
    Witam,
    mam problem z zapisem kwestii dialogowych. Czy po znakach ! i ? powinna być wielka, czy mała litera? Przykłady:
    – Jesteś szalony! – Krzyknęła.

    czy
    – Jesteś szalony! – krzyknęła.

    Według mnie poprawne są oba, natomiast wedle innych tylko ten drugi przykład. Mnie się to kłóci, ponieważ w książkach stosuje się oba przykłady, byle konsekwentnie. Zwłaszcza, że przecież ! czy ? kończą zdanie tak samo jak kropka i powinno się stosować po nich wielką literę. Proszę o rozstrzygnięcie.
    Pozdrawiam
  • liczebniki ułamkowe
    21.10.2013
    21.10.2013
    Które wyrażenie jest poprawne: w ciągu ostatniego 2,5 roku, w ciągu ostatnich 2,5 roku – i jak należy je przeczytać?
  • Lokantlokanta czy lokantu?
    25.02.2016
    25.02.2016
    Szanowni Państwo,
    interesuje mnie, w jaki sposób powinno odmieniać się słowo lokant. Czy w dopełniaczu będzie to lokantu (podobnie jak np. formantu), czy też lokanta (wtedy byłoby konsekwentnie z np. liganda).
    W literaturze chemicznej występują obie wersje, natomiast w znanych mi słownikach słowa tego nie ma.
  • Lourdes – lurdzki
    18.03.2015
    18.03.2015
    Która forma przymiotnika jest poprawna: lurdzki czy lourdzki? A może obie? Chodzi o przymiotnik od nazwy miejscowości Lourdes we Francji, znanej z sanktuarium i miejsca pielgrzymkowego.
    Dziękuję
  • mała litera na początku nazwy własnej
    18.01.2007
    18.01.2007
    Szanowni Państwo,
    interesuje mnie kwestia nazw własnych pisanych małą literą, np. tytuł eXistenZ. Czy tytuł taki, gdy występuje na początku zdania, nadal powinno się pisać małą literą?
    A co z nickami pisanymi małymi literami, np. rms (Richarda Matthew Stallmana), jank tudzież foobar. Czy są one dopuszczalne? Jak wygląda ich pisownia na początku zdania?
    Z poważaniem,
    Michał „mina86” Nazarewicz
  • Michaił czy Michał Bułhakow
    12.03.2002
    12.03.2002
    "Słownik nazw własnych” J. Grzeni oraz „Nowy słownik ortograficzny PWN” pod red. E. Polańskiego podają, kiedy polszczymy imię osoby narodowości innej niż polska. Zgodnie z tymi zasadami w obydwu wymienionych źródłach w części słownikowej można znaleźć Michaiła Bułhakowa. Tymczasem Bułhakow pojawił się jako Michał (spolszczony) w książkach wydanych przez: Czytelnika, Ossolineum, PIW, Znak, Wydawnictwo Dolnośląskie, Luk, MUZĘ SA i jeszcze kilka innych, mniej znanych. Nie są to oczywiście wszystkie przypadki, a i wydawnictwa nie muszą być jakoś szczególnie przywiązane do danej formy. To samo Wydawnictwo Dolnośląskie, które wydało „Mistrza i Małgorzatę” Michała, dziś wydaje książkę o Michaile. Niemniej na mój osąd forma Michał jest częstsza, co dodatkowo mogę podeprzeć wyliczeniami z mojej półki: 14 książek Michała (albo o Michale), i tylko jedna Michaiła.
    Wspomniałem na początku o zasadach polszczenia imienia – pisownia Michał mogłaby nie być z nimi sprzeczna, jeśliby zaliczyć Bułhakowa do grona wybranych przypadków, jedną z zasad jest bowiem szczególne traktowanie wybranych osób. Może źródła poprawnościowe również powinny Bułhakowa do nich zaliczyć?
    J.B.
  • mieszkańcy Ałma Aty
    8.07.2003
    8.07.2003
    Zauważyłem pewną rozbieżność pomiędzy tym, co podaje Nowy słownik ortograficzny PWN pod red. Edwarda Polańskiego, a wersją ze Słownika nazw własnych Jana Grzeni. Chodzi o nazwy mieszkańców i mieszkanki Ałma Aty: Polański podaje: ałmaatczyk, ałmaatka, ałmaacki, Grzenia podaje: ałmatczyk, ałmatka, ałmacki. Który z nich ma rację? W którym słowniku jest błąd?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego