-
Przecinek pomiędzy zdaniami podrzędnymi i nadrzędnymi20.02.201920.02.2019Witam,
chciałabym dowiedzieć się, czy poniższe zdanie ma poprawnie postawione przecinki? Długo szukałam odpowiedzi, natomiast nie znalazłam takiej, która rozwiałaby moje wątpliwości.
Poznaj historię trzech kobiet, które, podążając za swoimi marzeniami, stały się częścią najsłynniejszego we Włoszech telewizyjnego show – Studio Uno.
-
Redagujemy wyznanie miłosne
26.07.202126.07.2021Dzień dobry. Bardzo proszę o podpowiedź jak powinno brzmieć zdanie
"Ty jesteś dla mnie najważniejszą rzeczą, jaka przytrafiła mi się w życiu." ale bez użycia określenia "rzecz" w stosunku do osoby. Także zdanie "Ty jesteś czymś najwspanialszym, co przytrafiło mi się w życiu." wydaje mi się nieodpowiednie bo znów osoba jest określana jako coś (wyraz "czymś"). Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie,
Piotr Gach
-
smartwatch
15.09.202015.09.2020Dzień Dobry,
Jak odmieniać słowo smartwatch?
Z wyrazami szacunku,
klasa 1B
-
symbol czy ikona?30.10.200730.10.2007Szanowni Eksperci!
Ikona to słowo, które zrobiło zawrotną karierę. Obecnie mało kto mówi i pisze, że coś jest symbolem czegoś – wszędzie czytamy i słyszymy o ikonach. Czy mogliby Państwo wyjaśnić, kiedy powinno się używać (i czy w ogóle) tego modnego słówka? Wydaje mi się, że jeśli zacznie się mówić, że Brad Pitt jest ikoną seksu – jak dotąd był symbolem – a Angelina Jolie ikoną męskich marzeń – zamiast ucieleśnieniem – to będzie to spora przesada…
Maciej Szymański -
tenis3.04.20123.04.2012Witam,
oglądając transmisje telewizyjne z zawodów kobiecego tenisa, niejednokrotnie słyszałem, jak komentator chwali zawodniczkę słowami: „Grała doskonały tenis”. Z jednej z innych odpowiedzi w Poradni wiem, że tenis to rzeczownik dwurodzajowy i dlatego tenis, a nie tenisa, ale zawsze zdawało mi się, że poprawnie powinno być w tenis/tenisa, a nie samo tenis/tenisa. Czy taka forma jest poprawna? -
Wymienność niektórych zaimków i spójników synonimicznych nie zawsze dozwolona
27.04.202427.04.2024Szanowni Państwo,
zastanawia mnie kwestia właściwego doboru spójników i zaimków w zdaniach, w których te wydają się funkcjonować wariantywnie. Chodzi mi na przykład o spójniki jak – gdy oraz którego – jakiego. Czy można posługiwać się nimi wymiennie, wedle uznania, czy może jednak zawierają jakieś subtelne różnice?
-
Zapis cytatu z podpisem10.09.201810.09.2018Dzień dobry,
Jak należy zapisać cytat, który kończy się podpisem (cytowany jest krótki list): z kropką po cudzysłowie czy bez kropki?
Cytat, o którym powyżej, wypełnia cały kwadratowy dymek komiksowy. Kolejny tekst to kolejny kwadratowy dymek, niecytat.
-
Apostrofa
16.02.202316.02.2023Czy fragment „Nim twe szczęście cię minie” („Trzeba marzyć” Jonasz Kofta) jest apostrofą?
-
Bógwico19.12.201519.12.2015Czy wyraz bógwico można odmieniać jak zaimek co?
-
formuły powitalne1.11.20131.11.2013Szanowni Państwo,
pozwolę sobie nie tyle na pytanie, ile na podzielenie się myślą, być może godną rozważenia (publikacji – już niekoniecznie, choć i to pozostawiam przecież Państwa uznaniu). Doświadczenie podpowiada, że dostrzeżony u siebie błąd lub językowa niezręczność, wcześniej notorycznie popełniane, zaczynają razić ze szczególną siłą, co wynika najpewniej z jednej z najwspanialszych człowieczych właściwości – wstydu. Zarazem jednak przykrości dostarcza zarówno bycie osobiście pouczanym, jak i karcenie. Stąd dobrze rozumiem, że przestali Państwo tępić zwrot Witam!, gdy otwiera mejle, mimo że czytanie go w listach na stronie Poradni skłania ku przedsiębraniu podobnych rozpoczęć. Być może jednak – oszczędnie, delikatnie i potencjalnie skutecznie – w zakładce zadaj pytanie, koniecznie przed formularzem, warto umieścić taką lub ową wiadomość, która by nieszczęsne witania zwalczała; albo – zbiór wypisków z korespondencyjnych prawideł? Niechby ktoś poczuł się urażony, niechby snobizm zarzucał – myślę, że korzyści i tak byłoby bez porównania więcej.
Kreślę się z poważaniem
— Mieszko Wandowicz
PS Tutaj przyznam, że marzy mi się, iżby w polszczyźnie, nade wszystko polszczyźnie mejlowej, zaistniała forma, może odrobinę przewrotna, rozwiązująca wszelkie powitaniowe kłopoty – obecne, gdy trudno wybrać odpowiedni zwrot grzecznościowy: „Proszę witać, Szanowni Państwo, proszę serdecznie witać!”. Nadrzędność adresata, a przeto tego, który odgrywa rolę gospodarza, zaznaczona jest wyraźnie, uprzejmość nie powinna, jak sądzę, budzić poważniejszych zastrzeżeń, pytanie zaś, jakim mianem określić odbiorcę, w dodatku ostrożnie nakłanianego do życzliwości, jeżeli nie znika, to przynajmniej się oddala. Na mejle rozpoczęte słowami Proszę witać odpisywałbym z olbrzymią przyjemnością. (Rzecz jasna w odpowiednim kontekście; szczegółowe wytyczne są zresztą do przemyślenia, swoboda zaś – póki nie w nadmiarze – językowi przecież tylko służy).