Dzień dobry Państwu!
Uprzejmie proszę o wyjaśnienie, jaka powinna być prawidłowa forma dopełniacza l. poj. nazwy przedsiębiorstwa Medtronic. Kiedy rejestruję się w recepcji budynku, w którym firma się znajduje, mówię: Do Medtronica, ale zacząłem mieć wątpliwości po przeczytaniu Państwa porady, że skrótowce powinny mieć w tym przypadku końcówkę -u. Forma Do Medtronicu brzmi dla mnie bardzo nienaturalnie. Bardzo zależy mi na odpowiedzi, ponieważ uczę zatrudnionych tam cudzoziemców polskiego.

Szanowni Państwo,
82-latka miała zostać uderzona przez policjantów – jest to przykład konstrukcji, która często bywa używana w mediach. Nie potrafię jednak odnaleźć terminu jakim określany jest ten typ zdania. Czy wyrażenie tego typu ma swoją konkretną nazwę, a jeśli tak, to jak ona brzmi?

Z poważaniem
Artur Kacprzyk

Często starsi ludzie w języku mówionym używają takich słów:
mietła zamiast miotła
muka zamiast mąka
trzunek zamiast trzonek
i tak dalej.
Czy to jest błąd językowy, czy jakiś rodzaj gwary?

Siedział cicho jak mysz pod miotłą. Mam pytanie, czy powinien być przecinek przed jak.

Ciekawi mnie, jak wygląda prawidłowy wołacz od mojego imienia. Przyzwyczaiłam się do formy Nadiu, zaliczając to imię do takich jak: Ania, Maja, Kaja. Ich wołacz kończy się na -u. Jednak jak to się ma do Leokadii czy Lidii, których wołacz przybiera zakończenie -o?
Zastanawiałam się, czy może jest tak, że Leokadia i Lidia mają i spółgłoskowe [tzn. j – J.G.], a w Nadii, tak jak w Ani, i jest tylko zmiękczeniem, przy czym Maja i Kaja mają j, dlatego że w polskim nie występuje aia.

Szanowni Państwo,
od pewnego czasu moi Rodzice zaczęli stosować pewną formę językową, która wydaje mi się wyjątkowo nienaturalna (a może wręcz pochodzącą z języka niemieckiego?) i upierają się, że przecież jest ona zupełnie normalna i funkcjonuje w języku codziennym. Chodzi o wyrażenia typu „Na strychu mam w szafie sukienkę wisieć”, „W garażu na posadzce mam klucze leżeć”. Czy stosowanie takich wyrażeń jest dopuszczalne?
Pozdrawiam ciepło
Czytelniczka

Dzień dobry!
Powinno się mówić na urządzeniu czy w urządzeniu? Prawie wszędzie widzę stosowanie na, a według mnie nie brzmi to dobrze, tak jak na internecie. Na przykład w ten sposób: „(…) jak również zapisuje i korzysta z informacji na urządzeniach użytkowników strony internetowej”. Dlaczego na, a nie w? Prosiłbym o fachową opinię na ten temat. Z góry dziękuję za odpowiedź!
Z poważaniem
Marcin Rogacki

Grecki piłkarz Σαλπιγγίδης ma na koszulce Salpingidis, choć tego n w greckim zapisie nie ma, a angielska Wikipedia nazywa go „Salpingidis or Salpigidis”, jakby to były dwa równorzędne warianty.
Co ciekawe, inny grecki piłkarz, Καραγκούνης, też w różnych źródłach występuje bądź jako Kargounis, bądź jako Karangounis, a więc znów mamy „ruchome N”. Czy jest to jakaś prawidłowość?

Dzień dobry, jak nazwać postawę, kiedy jakaś osoba promuje obcych, a dyskredytuje swoich? Chodzi o specyficzne przeciwieństwo faszyzmu, ale w tym sensie, że ktoś jest skłonny pomagać przedstawicielom innej grupy („obcemu ostatnią koszulę odda”), a odmawia tego prawa przedstawicielom swojej własnej grupy. Konkretny przykład: ktoś uważa, że obcokrajowcy w Polsce powinni mieć zapewniony dostęp do świadczeń socjalnych, ale Polacy wyjeżdżający za granicę powinni radzić sobie sami i nie powinni mieć zapewnionego dostępu do świadczeń socjalnych w obcym kraju.

Bardzo dziękuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
czy orzeczenie w tych zdaniach ma właściwą formę:
W budynku mieściły się kuchnia, w której stała lodówka, a także biura, gdzie zajmowano się bieżącymi sprawami.
W kącie miało stanąć kilka niewielkich szafek i regał na książki.
Załóżmy, że oba zdania pojawiają się w książce. Czy orzeczenie musi mieć tę samą formę, skoro w zdaniach są podmioty szeregowe? Czy każde zdanie z podmiotem szeregowym musi mieć w książce orzeczenie w liczbie mnogiej?
Dziękuję.
Z poważaniem
Barbara S.