Czy poprawny jest tekst: Rodzinom
tragicznie zmarłych w służbie Ojczyźnie
Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
Lecha Kaczyńskiego
i Jego Małżonki Marii
oraz towarzyszących Im przedstawicieli elit naszego społeczeństwa: polityków, generalicji, duchowieństwa, kombatantów, urzędników państwowych, działaczy społecznych, funkcjonariuszy BOR i lotników, w tym sąsiadów Xxx –
Stefana Melaka i ppłk Jarosława Florczaka
w imieniu społeczności miasta X.
Pozdrawiam
Leszek Moszczyński

Szanowni Państwo,
czy pisanie dużą literą zaimków w trzeciej osobie, gdy w korespondencji z kimś piszemy o innej osobie: Ona, Jemu, Ich itp. jest ogólnie przyjętym zwyczajem, czy też pewną ekstrawagancją? Spotykam różne opinie na ten temat – niektórzy twierdzą, że to niezbędny przejaw szacunku do osób, o których piszemy. Inni skłonni sa uznać to za przesadną egzaltację stylu.
Z poważaniem,
Łukasz

Witam,
piszę do Państwa, ponieważ w prasie natknęłam się na nekrolog, którego autor użył sformułowania „Niech Ci ziemia lekką będzie”. Zastanawiam się, czy wykorzystanie tego zwrotu jest akceptowalne. Z góry dziękuję za pomoc.
Pozdrawiam serdecznie
AK

Witam,
wyczytałem, że w korespondencji zaimki Ty, Twoja, Ciebie powinniśmy pisać dużą literą. W opowiadaniach stosuje się małe litery, ponieważ stosowanie dużych liter byłoby męczące dla czytelnika. Chciałbym dowiedzieć się, jaka zasada występuje w wierszach.

Z powodów grzecznościowych piszemy Pan, Pani, Ty, Ciebie dużą literą, kiedy zwracamy się do kogoś w liście czy formularzu ankiety. Czy taka duża litera obowiązuje również np. w opowiadaniu, gdzie słowa są cytowane – jeden bohater kieruje je w dialogu do innego?
I druga sytuacja: czasem używa się drugiej osoby, nie mając na myśli bezpośrednio tego, do kogo się zwracamy, lecz „kogoś, kogokolwiek”. Na przykład o atmosferze panującej w jakiejś restauracji możemy pisać tak: „Wchodzisz, a tam nikt się do Ciebie nie odezwie, nikt na Ciebie nie zwróci uwagi, nawet menu Ci nie podadzą”. Mimo użycia drugiej osoby piszę w takim wypadku bardziej o sobie samym niż o adresacie słów (bo to ja tego doświadczyłem i o swoich, a nie jego doświadczeniach piszę). Jeśli więc zdecyduję się (w liście) na taki styl, to czy stosować wielką literę do każdego wystąpienia słowa ty niezależnie od tego, czy w danym wypadku oznacza ono adresata słów czy „mnie, kogoś, kogokolwiek”?

Szanowni Państwo,
W SWTiK, w artykule „Kolbe, Rabelais, Mile”, pojawia się informacja: „Nie od wszystkich nazwisk zakończonych na -e tworzymy formy liczby mnogiej”. Czy można prosić o przykłady takich nazwisk? Czy zależy to od uzusu, czy właściwości gramatycznych nazwiska?
Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Dzień dobry!
Znam główną regułę mówiącą, kiedy używa się dużej, a kiedy małej litery w wyrazie pan/pani. Jednak nie wiem które kryterium zastosować do zdania „Serdecznie dziękujemy / p(P)anu / Serdeczne podziękowania dla p(P)ana / XY za zgodę na bezpłatne użycie czcionek j(J)ego autorstwa w niniejszej książce”. Z jednej strony jest to fakt dotyczący tego pana (małe litery), a z drugiej zwracam się do niego, chociaż nie bezpośrednio (duże litery).
Dziękuję za odpowiedź.
M Kulczycki

Czy wyrażenie Prezydent RP z małżonką w nekrologu należy uznać za poprawne? Chodzi mi o to, czy mąż, nawet w sytuacji oficjalnej, może w stosunku do SWOJEJ żony użyć określenia małżonka.

Witam serdecznie!
Chciałabym się upewnić, czy pisownia śp. (od świętej pamięci) jest właściwa. Na wschodzie Polski spotkałam się bowiem z zapisem bez kropki. Proszę o podanie uzasadnienia oraz o szybką odpowiedź, ponieważ sprawa jest pilna.
Z góry dziękuję.

Świętej pamięci – Śp. czy też Ś.P., a może ś.p. i inne kombinacje w wersji skróconej – która jest poprawna?