W jednej z odpowiedzi p. dr M. Bańko porusza problem modularny/ modułowy. W tekście z niemieckiego, który akurat tłumaczę, firma (meblowa) szczyci się tym, że popiera politykę modularną/ modułową. Jest mowa też o filozofii modularnej/ modułowej i o takowej strategii. Tylko czy w języku polskim można tego przymiotnika użyć w takim kontekście? Chodzi o to, że poszczególne przedstawicielstwa firmy specjalizują się w wąskim zakresie (by wypełnić nisze rynkowe) i jako poszczególne moduły tworzą harmonijna całość. W różnych słownikach, jak i w internecie, spotkałam się z modułową budową czegoś tam, strukturą i koncepcją. Modularna była architektura, cegła i budowa. Wszystko w sensie dosłownym. W takim przenośnym, jak chce tego mój klient, przymiotnik ten nie występował. Czy jest on w takim razie poprawny, czy trzeba użyć jakiegoś innego? Jakiego? Serdecznie dziękuję z góry za pomoc.

Szanowna Poradnio,
powiedzieć na końcu programu za tydzień w programie jest poprawne jeśli mówię to na końcu to za tydzień to też koniec programu, więc nie będzie już nic. Chyba, że odnosić to do za tydzień liczone od początku programu?
Podobnie jeśli na koniec wiadomości jeśli są co 30 min ktoś mówi za pół godziny w kolejnym serwisie. Jak to rozumieć za pół godz od chwili mówienia czy od początku wiadomości? Jak to logicznie jest chyba że to potoczne?

Dzień dobry!
Chciałabym zapytać o pisownię łączną i rozdzielną przymiotników z nie (np. niegrzeczny, nieśmiały, niestaranny) ze słowem raczej. Czy napiszemy raczej niestaranne pismo, czy raczej nie staranne pismo? Raczej nieśmiały chłopak czy raczej nie śmiały chłopak?
Dziękuję bardzo za pomoc.

Szanowni Państwo,
zastanawiam się, czy podpunkt b) reguły [180] WSO odnosi się także do przymiotników, tj. do takich przykładów jak szczęśliwy nie szczęśliwy, pracować musiał. Słyszałem, że wyrażenie typu pogodna nie pogoda… uznaje się za skróconą wersję przeciwstawienia pogoda albo nie pogoda i stąd taka pisownia. Skoro tak, to chyba tak samo jest w przypadku przymiotników i zapis powinien wyglądać tak, jak napisałem, prawda?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Kiedy w pracy mówię o konieczności odmieniania nazwisk w pismach, napotykam na zdecydowany opór współpracowników. Zdecydowana większość uważa, że „wymyślam głupoty” oraz że bardziej urzędowo (!) jest, gdy nazwisko pozostaje nieodmienione. Dlatego proszę o podpowiedź, po jaką publikację z tego zakresu powinnam sięgnąć, żeby zwiększyć swoją wiarygodność i umieć odpowiedzieć na wszystkie podchwytliwe pytania typu „A jak odmienisz takie-i-takie nazwisko”.

Które określenie jest bardziej poprawne:
Pokażcie swoje okna. A może, co za oknem?
czy
Pokażcie swoje okna. A może także co za oknem?
Czy słowo także jest potrzebne dla przekazania logiczności wypowiedzi?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry.
Sam używam poprawnej formy słowa wziąć i razi mnie, gdy ktoś wypowiada wziąść. Jednak starając się być obiektywnym, nie potrafię znaleźć powodu, dla którego ta druga forma uznawana jest za niepoprawną. Wydaje się bardzo powszechnie stosowana, końcówka -ść występuje także w innych czasownikach, a do tego wziąść można spotkać u takich uznanych pisarzy jak Mickiewicz, Krasiński czy Asnyk. Czemu zatem językoznawcy odmawiają uznania tego słowa jako normy użytkowej?

Mam bardziej odpowiedź niż pytanie, ale myślę, że tą drogą też dojdzie. A więc w dziale etymologia padło pytanie o słowo imbus lub klucz imbusowy. Niestety słowo to jest często przez laików technicznych przekręcane, poprawnie brzmi inbus. Jest to sztucznie utworzone słowo z nazwy firmy która wynalazła tego typu śruby i klucze. Niemieckie Innensechskantschluessel oznacza 'klucz wewnętrzny sześciokątny'. Innen znaczy 'wewnątrz', a firma nazywa się Bauer und Schaurte. Weźmy teraz IN (od początku nazwy klucza) i BuS (z inicjałów firmy) i wyjdzie nam INBUS.
Słowo inbus jest znakiem towarowym zastrzeżonym firmy Bauer und Schaurte.
Pozdrawiam

Dzień dobry,

zastanawia mnie odmiana słów rower oraz skuter w dopełniaczu. Z tego co udało mi się znaleźć, będzie to odpowienio „roweru” i „skutera”, czy jednak nie powinno być „skuteru”? Brzmi to nienaturalnie, ale byłoby w mysl zasady, że słowa obcego pochodzenia rodzaju męskiego w dopełniaczu mają literę -u, roweru, deseru, itp. Z jakiego powodu w tym wypadku mówimy „skutera”? Z góry dziękuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
słówko niż w kontekście interpunkcyjnym nie daje mi spokoju. Pogodziłem się z tym, że zdanie „Mnie łatwiej to zrobić niż tego nie robić” uznajemy za pojedyncze, ale czy tak samo potraktujemy zdanie „Mnie łatwiej to zrobić niż jej wypiąć ósemkę do zjeżdżania”? Dodanie drugiego wykonawcy czynności powoduje, że struktura wygląda bardziej na złożoną.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik