nowo
  • Mieszkam na Lubiczu albo na ul. Lubicz
    23.09.2022
    21.11.2017
    Zastanawia mnie jak poprawnie odmieniać ulicę Lubicz w Krakowie. W Krakowie mieszkam od niedawna, ale już zauważyłam, że zdecydowana większość mówi, że na przykład mieszka na Lubiczu. Niektórzy zaś twierdzą, że jedyną poprawną formą jest mieszkam na Lubicz – ponieważ Lubicz jest nazwą herbu, a nazwisk herbowych się nie odmienia. Jednak ta ulica nie jest powiązana z konkretną osobą noszącą to nazwisko, np. z Janem Lubicz, więc czy stosowanie tej reguły jest w tym przypadku naturalne i logiczne?
  • MultiBank i spółka matka
    28.08.2002
    28.08.2002
    Chciałabym się dowiedzieć, czy nazwy własne mające w środku wielkie litery, np. MultiBank, ComArch, MasterCard, można pisać wielką literą, ale w środku małymi: Multibank, Comarch, Mastercard? Czy taka pisownia będzie błędem?
    Po drugie, czy wyrażenie typu spółka matka pisać z dywizem, czy bez?
    Będę wdzięczna za poradę.
  • na pewno
    27.05.2008
    27.05.2008
    Dzień dobry!
    Mam pytanie dotyczące słowa na pewno. Dlaczego zapisujemy je osobno? Jakie jest jego źródło i jak wygląda rekonstrukcja prasłowiańska? Z góry dziękuję za odpowiedź.
    Pozdrawiam.
  • napis na grzbiecie książki
    21.11.2008
    21.11.2008
    Witam.
    Jakie są reguły odnośnie kierunku tekstu na grzbiecie książki/gazet?
    Pozdrawiam
  • na Słowacji czy w Słowacji – raz jeszcze
    21.04.2012
    21.04.2012
    Szanowni Państwo!
    Czy to prawda, ze forma w Słowacji, choć poprawna (vide na Słowacji czy w Słowacji, 19 kwietnia 2012 r.), może razić jako nienaturalna (np. w wypadku nazw związanych z historią, przyrodą czy krajobrazem)? Skąd się wzięła forma w Słowacji?
    Dziękuję za odpowiedź.
    Z poważaniem
    słowacki czytelnik
  • Nigdy, przenigdy…
    13.10.2013
    13.10.2013
    Dzień dobry!
    Czy sformułowanie Nigdy, przenigdy należy pisać z przecinkiem, czy można albo z przecinkiem, albo bez?
  • nowe nazewnictwo rodzinne
    27.01.2015
    27.01.2015
    Szanowni Państwo!
    Zastanawia mnie, czy istnieje w naszym języku określenie na żonę córki albo na męża syna. Czy skoro mamy synową, mogę powiedzieć o synowym? A zamiast zięć – zięciowa lub (tak jak synowa) córkowa? Może to i głupie, bo przecież taki problem językowy jeszcze nas nie dotyczy, ale gdzieś w świecie już są takie przypadki. Wygodniej więc byłoby mi powiedzieć: „To była jej zięciowa” niż „To była żona jej córki”.
    Pozdrawiam serdecznie!
    Małgorzata P.
  • Od roku 1963 roku mieliśmy pisać Krakowianin, Poznaniak, Warszawiak
    17.01.2012
    17.01.2012
    Nazwy mieszkańców miast piszemy małą, a państw wielką literą, choć jedne i drugie pochodzą od własnych nazw. Rozróżnienie – jedyny argument, jaki potrafię wymyślić – meksykanina od Meksykanina jest mniej potrzebne niż zróżnicowanie Meksyku i Meksyku; mimo to nikt nie każe nam małą literą pisać nazw miast. Za to teraz pekińczyk myli się z pekińczykiem. Jest to chyba jedno z najbardziej niezrozumiałych rozstrzygnięć ortograficznych. Jak i dlaczego doszło do takiej sytuacji?
  • Państwowa Uczelnia Stanisława Staszica
    22.06.2020
    22.06.2020
    Szanowni Państwo,
    mam wątpliwości co do nowej nazwy uczelni, w której studiuję. W zeszłym roku zaproponowano zmianę nazwy, konkurs wygrała Państwowa Uczelnia Stanisława Staszica. Zastanawiam się czy w nazwie uczelni nie powinno występować słowo imienia? Stanisław Staszic nie jest właścicielem, ani nawet założycielem tej, powstałej w 2000 roku, uczelni.
    Bardzo proszę o pomoc, rozmyślam nad tym od wielu miesięcy.
    Barbara
  • pełnia czasu
    18.10.2005
    18.10.2005
    Co oznacza wyrażenie pełnia czasu? I czy ma ono coś wspólnego z „Kiedy się wypełniły dni” Gałczyńskiego? Czy wypełnianie czasu (ale nie np. grą w pokera, tylko wypełnianie bezdopełnieniowe) jest stałym związkiem frazeologicznym, czy przeciwnie – w obu przypadkach mamy do czynienia tylko z okazjonalnym zestawieniem akurat takich wyrazów?
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego